Op dit moment zijn voor ons buitengebied bestemmingsplannen van 30 jaar geleden geldig. Dit maakt dat bijna alle bestemmingen en activiteiten die plaatsvinden in dit buitengebied niet voldoen aan gestelde wetten en regels. De laatste 10 jaar wordt het beleid via rechterlijke procedures aangevochten. Een actueel voorbeeld is de stikstofcrisis veroorzaakt door 20 jaar zoeken naar ‘geitenpaadjes’ om onder ondertekende Europese wetgeving uit te komen. Al deze inzet van menskracht en middelen verdwijnt in bodemloos gerechtelijk getouwtrek. Dit kan en moet anders. Wij willen dat al deze partijen zich richten op een ontwikkeling van ons buitengebied waar alle opgaven van landbouw, natuur, milieu, klimaat energie en warmte een plek krijgen. Dus niet opleggen van besluiten en boetes, maar door het gezamenlijk opstellen van een Deltaplan voor ons buitengebied voor de komende 15 jaar met een doorkijk naar de periode daarna. Dit is voor alle partijen een tijdinvestering die, naast oplossen van de actuele problemen, een basis legt voor investeringen op de middellange termijn.
Wij willen dat de gemeente initiatief neemt tot het opstellen van dit deltaplan en alle belanghebbenden daarbij vanaf het begin bij betrekt. Dat zijn de ondernemers, inwoners, terreinbeheerders en medeoverheden. Wij kiezen ervoor om eerst met de individuele direct betrokken bedrijven en inwoners in gesprek te gaan en in tweede instantie de belangengroepen te betrekken. Zo kunnen we gezamenlijk voor elk bedrijf en deelgebied een (bedrijfs)plan maken dat recht doet aan de specifieke situatie en gevraagde ontwikkeling. Deze aanpak past goed bij het voorstel ‘Een duurzaam evenwicht’1 van landbouw, natuur en ondernemersorganisaties om uit de stikstof impasse te komen. Wij willen dit voorstel als uitgangspunt te nemen, ook al hebben organisaties onder druk van een deel van de achterban zich hieruit teruggetrokken. Aan de opgave voor stikstofreductie, voegen wij de opgaven toe voor klimaatverandering, omvorming energievoorziening en woningbouwopgave.
Een tweede uitgangspunt voor dit Deltaplan is dat wij de omgeving als een geheel zien en niet een som van losse aparte onderdelen. Dus zien als een systeem. Immers alles is met elkaar verbonden, wat ook blijkt uit de negatieve effecten van sectorale maatregelen op het geheel. Zo heeft het injecteren van mest als maatregel voor verbetering luchtkwaliteit geleidt tot doden van het bodemleven, wat het weide-ecosysteem en de landbouwkundige productie heeft geschaad. In het deltaplan zoeken we naar waar de verschillende functies elkaar overlappen en elkaar kunnen versterken.