Menu
Koen van Baekel - Beeld: Frank van ’t Hof
Ik ben in 2006 lid geworden van D66 vanuit de overtuiging dat kansengelijkheid de randvoorwaarde is voor een eerlijke en vrije samenleving.
Deze overtuiging komt niet uit de lucht vallen. Van de plaatselijke bibliotheek tot aan de universiteit: de kansen die ik heb gekregen begonnen lokaal, bij wijze van spreken om de hoek. En ze vallen wat mij betreft perfect samen met het streven van D66: laat iedereen vrij, maar niemand vallen. Met dat streven in het vizier zet ik mij in de gemeenteraad van Schiedam!
Ik kan niet kiezen. Koffie drinken op de Hoogstraat of in de Korenbeurs. Of allebei. Schiedam heeft een centrum waar ik graag met mijn vrouw en dochter wandel. Terwijl we net zo vaak het groen opzoeken: Beatrixpark, Julianapark of Schiedams Midden-Delfland – voor langere wandelingen of hardlooptochten in zon, regen of sneeuw. Schiedam is ontzettend mooi in elk seizoen van het jaar!
Ik woon hier nu een aantal jaar en ben al tot de conclusie gekomen: Schiedam is een fantastische stad en Schiedammers zijn fantastische buren, actieve ondernemers, keiharde werkers, gezellige bezoekers en nog veel meer. De stad heeft veel potentie waar we ruimte aan moeten bieden. We houden hier van onze vrijheid, gelukkig!
Er zijn ook uitdagingen: door de verschillen tussen verschillende delen van de stad en tussen verschillende gemeenschappen kan het gebeuren dat mensen langs elkaar heen leven of elkaar niet begrijpen. En de exacte cijfers van je postcode betekenen nog steeds veel: een betere of slechtere start in het leven, toegang tot beter of minder goed onderwijs, veel of weinig cultureel aanbod, betere bereikbaarheid of ‘mobiliteitsarmoede’, en ga zo maar door.
Dat is wat mij betreft de kans voor Schiedam, die zich als volgt laat samenvatten: iedereen vrij laten, maar niemand laten vallen! Hieronder drie punten waar ik me voor in wil gaan zetten.