
CW • Beeld: Chrit Wilhaus
Henri Brendel legt uit wat het verschil is tussen een herkenningsstokje en een taststok (die hij hier vasthoudt). (foto: Chrit Wilshaus, Nieuwsblad Maassluis)
CW • Beeld: Chrit Wilhaus
Henri Brendel legt uit wat het verschil is tussen een herkenningsstokje en een taststok (die hij hier vasthoudt). (foto: Chrit Wilshaus, Nieuwsblad Maassluis)
In Maassluis zijn nog veel drempels om deel te kunnen nemen aan de samenleving. Soms ook letterlijke drempels, voor mensen met een fysieke of visuele beperking bijvoorbeeld. Er is nog veel te doen, zo bleek tijdens de avond.
Wat als een simpele wandeling naar de supermarkt voelt als een hindernisbaan? Of als een slecht verlichte stoep ervoor zorgt dat iemand ’s avonds liever binnen blijft? Dat is waar een toegankelijke buitenruimte over gaat. “Het is belangrijk dat je zelf kunt kiezen waar je naartoe gaat. Ook als je een beperking hebt,” benadrukte D66-fractievoorzitter Jesse de Jong-Paalvast. De partij heeft het onderwerp op de agenda gezet, toen destijds bij de mobiliteitsvisie een grote doelgroep in de stad werd vergeten: mensen met een beperking. En vergis je niet, iedereen in de stad profiteert van een inclusieve inrichting van de stad. Een veilige en goed verlichte route naar huis, geen belemmeringen als je (tijdelijk) minder mobiel bent of wanneer je met een kinderwagen op pad gaat. Iedereen moet vrij zijn om plekken in de stad te bezoeken.
Leden van de BIM namen de aanwezigen mee in de soms onzichtbare belemmeringen in de stad. Overhangende takken zijn letterlijk een doorn in het oog van Henri Brendel, die blind is en met zijn geleidehond door de stad loopt. Ook de inrichting van stoepen, met bankjes of palen die in de weg staan, zorgen ervoor dat je kunt vastlopen als je slechtziend of blind bent. Ook stonden we tijdens de avond stil bij het onderzoek dat in Maassluis is gedaan naar de (on)toegankelijke buitenruimte.
Het verhaal van één van de leden van de BIM maakte indruk op de aanwezigen. Mensen met een chronische longaandoening (zoals ernstige astma) kunnen door de slechte luchtkwaliteit in Maassluis niet altijd vrij naar buiten. D66 Maassluis stelde hier recent vragen over aan het college, naar aanleiding van een uitzending van Pointer over de ongezonde lucht in Maassluis. “Wat kan de gemeente hier aan doen?” was de vraag. Wat D66 Maassluis betreft moet de maximumsnelheid op meer wegen in de stad omlaag naar 30km/u en moet het probleem bij de bron worden aangepakt: vervuilende industrie, scheepvaart en verkeer op de A20 moeten minder fijnstof uitstoten, zo lichtte Jesse de Jong-Paalvast toe.
De loden stoeptegel
Tijdens de bijeenkomst is ook de allereerste winnaar van de ‘loden stoeptegel’ gekozen. Deze dubieuze prijs wordt uitgereikt voor het minst toegankelijke stuk straat in Maassluis. Van de 11 genomineerde locaties werd uiteindelijk het fiets-/voetpad door het Beethovenpark gekozen als slechtste stuk straat van Maassluis. Op die locatie zijn volgens de BIM en de overige aanwezigen de meeste drempels om vrij en veilig te gaan en staan waar je wilt. De loden stoeptegel wordt binnenkort uitgereikt aan de gemeente. We gaan vervolgens zorgen dat de locatie daadwerkelijk toegankelijker wordt.
Er zijn misschien veel meer plekken in de stad waar letterlijke of figuurlijke drempels zijn. Ontbrekende blindegeleidenlijnen of slecht verlichte pleintjes? Geef ze aan ons door en we zetten ons ervoor in om de drempels weg te halen. Losliggende stoeptegels meld je natuurlijk via de Fixi-app.
Deze bijeenkomst was niet eenmalig. Want echte inclusiviteit is er pas als de buitenruimte in één keer goed wordt ingericht en er nooit iets achteraf veranderd hoeft te worden.
Beeld: Chrit Wilshaus, Nieuwsblad Maassluis
Beeld: Tristan Hokke
Beeld: Liesbeth Dirksen