Lievelingsplek in je gemeente (en waarom?)
Het dorpsplein van Almen – zeker wanneer de lindebomen op het plein bloeien half juni. De geur van de zomer én de geur van het Almensfeest!
Toen ik in 2016 lid werd van D66 en actief werd in Zutphen, trof ik een toegankelijke, betrouwbare partij. Waar geluisterd wordt naar elkaar en er met vertrouwen in elkaar wordt gewerkt. Waar de manier waaróp er keuzes worden gemaakt haast belangrijker is dan de keuzes zelf. En dat past bij mij. Ik voelde me zowaar thuis als politiek vrijwilliger! Mensen om me heen snappen dat niet helemaal en dat begrijp ik: zij zien landelijk politici die meer bezig lijken te zijn met de aankomende verkiezingen, dan met de afgelopen verkiezingen.
Nou ligt dat in de gemeentepolitiek uiteraard wat anders. De opdrachten zijn kleiner, de samenwerking onderling goed en vaak gemoedelijk. Het werk van de raad maakt wel degelijk net zoveel impact op onze lokale samenleving. Het is fijn wonen in Lochem en juist de niet maakbare onderdelen van onze samenleving – dat noaberschap – wordt (deels) gevoed door werk van de gemeente. Ik ben opgegroeid in deze geborgen wereld. Toch geloof ik niet in de frase ‘vroeger was alles beter’. Ik zie het als mijn uitdaging om het noaberschap toekomstbestendig te houden. Door om te kijken naar de minder bedeelden, ook nieuwkomers. Door niet vast te houden aan onmogelijkheden maar concessies durven te doen. Door constructief samen te werken aan verbetering. Proactief in doelstellingen te zijn. Het voelt als een logische stap om na mijn andere vrijwilligerswerk hier een bijdrage aan te verlenen.
Het dorpsplein van Almen – zeker wanneer de lindebomen op het plein bloeien half juni. De geur van de zomer én de geur van het Almensfeest!
Lochem heeft de kans om tegemoet te komen aan landelijke én lokale bouwbehoeften, zonder in te boeten aan onze groene omgeving en datgeen wat onze gemeente zo mooi maakt. Het zou zonde zijn wanneer we ons stug opstellen en nieuwe inwoners niet dat warme welkom geven waar zij naar op zoek zijn. Want we hebben hen nodig om onze kernen in de toekomst leefbaar te houden.
Nuance in debat
Afgewogen beslissingen voor de lange termijn
Een juiste balans tussen cultuur, groen en sociaal domein
Dat verandert zodra ik weer een nieuw boek lees. Momenteel: In ‘Lichtjaren heeft niemand haast’ van Marjolijn van Heemstra.
En: ‘Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft’, omdat dat mijn zoontje van drie zo aan het lachen maakt.
De opera die Bach nooit schreef: De Apocalyps, van Opera2Day en Nederlandse Bachvereniging. Ik mocht een eerste try-out bijwonen, want de kans was groot dat het werk door de pandemie nooit op tournee zou gaan. Ik was bij het zien ontzettend trots op mijn collega’s die twee jaar met ziel en zaligheid aan de productie hebben gewerkt en baal nu enorm dat de tournee inderdaad geen doorgang vindt.