Menu
Beeld: Gerard Wielenga
Marcel van Gooswilligen is sinds 2018 fractievoorzitter voor D66 Houten in de gemeenteraad. Daar zet hij zich onder andere in voor meer woningen en goede betrokkenheid van inwoners.
Ik ben politiek actief geworden na de terroristische aanslagen in Parijs. Geweld en extremisme zijn een gevaar voor onze democratie. Dat geldt ook voor de extreme denkers in binnen- en buitenland. Ze claimen steeds vaker en met steeds extremere standpunten de aandacht en verzieken daarmee onze samenleving. Ik ben liever actief binnen de veel grotere groep die op een fijne en constructieve manier wil samenleven. Die positieve dingen bereikt door samen te werken. Niet cynisch en destructief. Maar optimistisch en opbouwend.
Wat is typisch Marcel? Ik ga erop uit. Wil graag weten wat mensen bezig houdt. In onze gemeente, binnen mijn partij en in de raad. Die verbindende kracht kan onze gemeente goed gebruiken en dat geldt zeker ook voor de gemeenteraad. Samen halen we het beste in elkaar naar boven. Dus heb jij een mooi idee voor Houten? Maak je je zorgen over wat er in je buurt gebeurt? Neem gerust contact met me op: [email protected].
Ik loop graag met onze hond een rondje om de Rietplas en spot de futen en de ooievaars. Ook fiets ik graag over de Lekdijk en geniet dan van het open rivierenlandschap. Maar mijn lievelingsplek is toch wel het Theater aan de Slinger. Genieten van een mooie voorstelling, leuke mensen ontmoeten en na afloop een gezellig drankje. Ik ga weer helemaal opgeladen naar huis.
De groei van Houten levert heel veel kansen op. Een betaalbare woning voor onze jongeren en starters. Een passende woning voor onze senioren. Een compacter en bruisender centrum voor onze ondernemers. Ledengroei voor onze verenigingen. Een nieuw cultuurhart aan de Slinger. Een gezondere leefomgeving. Laten we daar werk van maken, met elkaar en voor elkaar.
D66 is voor mij een fijne groep betrokken mensen waar ik me enorm thuisvoel. Zowel landelijk als in Houten. We delen met elkaar het geloof in gelijke kansen voor iedereen, en tegelijkertijd zien we dat er hulp moet zijn voor wie het nodig heeft. Dat klinkt abstract, maar juist als het gaat om lokale politiek is dat een hele duidelijke en herkenbare basis. Inwoners, ondernemers en verenigingen weten daardoor goed wat ze van ons kunnen verwachten. Van wonen tot onderwijs. Van subsidies tot jeugdzorg. Van sport tot duurzaamheid.
Ik ben fan van Willem Frederik Hermans, Tom Lanoye en Geert Mak. Drie fenomenale verhalenvertellers die alle drie heel beeldend schrijven. De een gortdroog, de ander heel kleurrijk. Als ik echt moet kiezen, dan kies ik uiteindelijk voor Nooit meer Slapen. En Sprakeloos. En toch ook Reizen zonder John.
Door Corona konden veel evenementen dit jaar helaas niet doorgaan. Maar daardoor heb ik extra genoten van de Houtense kunstfietsdagen in september. Heerlijk om op de fiets te stappen en in je eigen omgeving kennis te maken met werk van lokale kunstenaars. Zo heb ik genoten van fotografie van Puja Sonneveld en Rob de Groot en tekeningen van Lars Peet. En ook op Landgoed Wickenburg heb ik verschillende werken beleefd en raakte ik in gesprek met Marijn te Kolsté. Over het project Koninginnehuis Loerik (uit 1997) en de fietsroute TRAP. Heerlijk om zo verrast te worden.