Debatbijdrage MFC

Afgelopen week was het debat over de ontstane situatie bij de Multifunctionele Centra De Roef en De Kiekmure. D66 is trots op wat we nu hebben, maar de weg er naartoe verdient geen schoonheidsprijs. Anke Buurman-Kuiper gaf de volgende bijdrage

Foto Anke Buurman-Kuiper

We lopen de personages in deze who-dunnit even langs

Het proces

De MFC’s zijn aanwinsten voor de stad. Met de positieve gezondheid in de Roef zijn we voorloper. Daar zijn we trots op.

Maar het proces rondom verdient geen schoonheidsprijs. Het begon bruisend. Meteen was er energie, verwachtingen. Het bestuur ging lopen. Het stadhuis brainstormde mee. Betrokkenen kenden elkaar goed, lijntjes waren kort. Maar verslaglegging en concretisering was er nauwelijks. Ontstonden vanaf hier de verschillende werkelijkheden? De gebeurtenissen volgden elkaar snel op tot nu, met een breuk en open eindjes.. 

Hoe zijn we hier beland en hoe nu verder? We lopen alle partijen in deze who-dunnit langs.

Rol van het College

Allereerst het college:

  • Hoe kun je als raadslid goed controleren zonder verslaglegging? Het is tenenkrommend
  • Een rode draad is volgens D66 dat er geen regie is genomen. Soms bestuurlijk zelfs even bewust wat afstand genomen. Regie hebben we ook in de communicatie naar inwoners toe gemist. 
  • Er ontbrak een visie en er misten randvoorwaarden. Dus bleven ambities vaag: er was in elk geval geen overeenstemming met het bestuur over. ambities en middelen. 
  • Daarbij is er niet op de rem getrapt toen het bestuur grootse plannen uitdacht. Het college heeft ook hun eigen plannen niet naar de raad gebracht en ons voor het blok gezet om een acuut faillissement te voorkomen. 
  • Een grote vraag blijft deze: najaar 2022 is vol ingezet op samenwerking met het stichtingsbestuur. Maar al eerder waren er signalen dat het spaak liep. Waarom toen pas ingrijpen?
  • Na de laatste maanden hebben we wel vertrouwen in het college dat ze lering heeft getrokken en bouwt aan een bestendige toekomst.

Rol van het MFC-bestuur

En dan het stichtingsbestuur. Absoluut bevlogen mensen. Dit heeft enorm bijgedragen aan de mfc’s zoals we die nu hebben. Maar die kracht is ook een valkuil. Ambities waren groter dan de beschikbare middelen. Wetende wat de consequenties waren ging men toch door.. Wat volgde waren financiële problemen, een onwerkbare situatie en zelfgecreëerde onrust bij inwoners.
De taak was behoorlijk complex, met nieuwbouw, positieve gezondheid, de huurders, en personeel. Daarbij gaf het bestuur makkelijk geld uit. Ook aan beloningen voor zichzelf, een duur onderzoek of een opdracht aan een bedrijf van een van de leden zelf. Wat miste is creativiteit voor een gezonde exploitatie.

Rol van de Raad

Dan de raad. Is de raad voldoende betrokken? Nee. Had het meer kunnen doen? Ja.
Zoals toen D66 om een visie vroegen maar het initiatief bij het college liet. Door niet scherper te zijn op het overdrachtsdossier, kaders, exploitatie en ontwikkelingen. We zullen kritischer kijken naar de complexe vragen die we bij die bij stichtingen belegd zullen worden.

Hoe nu verder?

We willen meer grip op dit dossier. Laten we vanaf nu vooruit kijken en vol optimisme werken aan succesvolle MCF’s en positieve gezondheid. De afdronk van het proces is nu toch wat bitter. We hadden het zo graag anders gezien. Voor alle betrokkenen. 

Dat we positieve gezondheid en multifunctionele wijkcentra belangrijk vinden en alle slagingskansen willen geven staat als een paal boven water.

Laten we er nu samen voor zorgen dat het de bruisende huiskamers van de wijk worden die we voor ogen hebben. En nu vooruit.

Beeld: Gemeente Harderwijk