Nederland weer in de steigers
Nederland heeft anderhalf jaar stilgestaan en in het huidige tijdsgewricht betekent stilstaan verliezen. You snooze, you lose.
De wereld van vandaag is minder op zoek naar akkoorden en samenwerking, waar iedereen beter van wordt. Handelsbarrières en competitie zijn de taal van het Witte Huis. Technologische dominantie is het antwoord van Beijing. Rusland is bereid te bloeden voor zijn ingebeelde belangen. Europa komt te midden van dit geweld stuurloos over, maar achter de schermen wordt wel degelijk strijd gevoerd over de te kiezen richting. Met Nederland in een bijrol.
De Tweede Kamer floot de premier terug op het sluiten van een Europees defensiepact. Metheel veel moeite mocht Nederland meedoen aan de defensietop in Parijs, dankzij het krediet dat eerder was opgebouwd. Over oorlogsmisdaden in Israël mochten we enkel fluisteren. In de grootste geopolitieke storm van deze eeuw, was Nederland gegijzeld door de PVV. Dankzij drie partijen die de sleutels van het landsbestuur aan Geert Wilders hebben gegeven. Hij heeft de auto tegen een boom gereden en zijn coalitiegenoten staan een week later nog altijd te kibbelen over wie de ANWB moet bellen. Het Parlement moet nu zélf met een herstelplan te komen, om de reeds aangerichte schade te herstellen en erger te voorkomen.
Gelukkig, gelukkig heeft de senior van de Nederlandse politiek zelf de sleutels teruggeven, maar nu breekt weer een periode van stilstand aan. We gaan maandenlang demissionair naar de NAVO-top en verkiezingen strompelen. Tenzij de Tweede Kamer wakker wordt en richting geeft. Te beginnen met het plenaire debat over de Staat van de Europese Unie. Als ergens snel resultaat te boeken is, dan is het in Europa.
Zo kunnen we het fiasco terugdraaien van het Nederlandse njet op defensiesamenwerking. Demissionair premier Schoof kan, bevrijd van de last van Wilders, namens de Kamer, zeggen: Nederland doet wel mee aan onze collectieve bescherming. Hij kan aankondigen dat Nederland niet alleen meedoet aan gezamenlijke Europese defensieprogramma’s, maar zelfs een leidende rol pakt. Een jaar na de NAVO-top organiseren we, wederom in Den Haag, de eerste Europese defensietop. Daar pleit Nederland voor de oprichting van één Europese cyberstrijdmacht, een Europese ruimtemacht en voor het openstellen van nationale krijgsmachten voor EU-burgers. De geopolitieke dreiging stopt namelijk niet bij de grens van Polen.
De volgende stap is onze Europese reputatie herstellen. De andere landen in de EU moeten zien dat Nederland weer gelooft in Europa en zijn afspraken nakomt. Dat onze financiën weer een groene vink krijgen en dat de vervuiling wordt aangepakt. Die kans hebben we nu. Net zoals we bevrijd zijn van de last van Wilders, zijn we dat ook van diens ministers die nauwelijks begrepen wat hun Europese dossiers inhielden. Van de geldverslindende hobbyprojecten, waardoor het begrotingstekort opliep. Dan moeten de demissionaire romppartijen wel bij de les zijn. Wilders mag dan weg zijn, maar de Europese incompetentie reikt verder dan enkel zijn ex-ministers.
Onze reputatie moet ook hersteld worden in de ogen van investeerders. Is Nederland namelijk nog een plek waar wordt nagedacht over de toekomst? Het antwoord moet volmondig ‘ja’ zijn. Investeringen gaan niet over een nacht ijs. Als ondernemers geen zekerheid hebben, dan doen ze de investering niet of elders. Dit moeten we veel serieuzer nemen, dan de debatten in de Kamer doen vermoeden. Waarom zou je immers kapitaal pompen in een land dat niet in staat is om stikstofproblemen terug te dringen of PFAS uit het drinkwater te houden? Waar we mest opslaan alsof het een strategische reserve is? Terwijl het kabinet oeverloos vergaderde over nog extra kerncentrales die er nooit gaan komen, stomen andere landen door naar steeds meer duurzame energie. De enige vorm van energie die in Europa de goedkoopste kan en gáát zijn. Bedrijven snakken naar goedkope stroom. Nederlandse wind, Zweedse waterkracht, Spaanse zon; kortom, Europese stroom die bedrijven weer goedkoop draaiende houdt.
Nederland moet stoppen met een obstakel zijn en zich weer positief inzetten voor Europa om het mede vorm te geven. Voor vrijhandelsverdragen zijn en de onafhankelijkheid van de Europese economie versterken. Als het Europese project iets heeft bewezen, is het dat landen zich kunnen herpakken na de meest onverantwoorde regeringen. Kom nu in actie en herstel de kernpositie van Nederland in Europa.
Lees het nieuwe plan

Herstellen & Doorpakken