Nog even en de goedheiligman is weer in het land

Hij komt hij komt, nog even en de goedheiligman is weer in het land. Een feest voor jong en oud, waar velen van ons bij het invallen van het najaar al reikhalzend naar uitkijken. Gezelligheid in de winkels, vrolijke deuntjes op de achtergrond en onze kinderen waarbij de spanning medio november echt wel op begint te lopen.

Een feest voor jong en oud… een feest voor iedereen… Is dat echt het geval? Hoe leuk het ook is om cadeautjes te geven en te krijgen, pepernoten te bakken en te eten, de Sint binnen te halen op het evenemententerrein; niet iedereen heeft dezelfde vrolijke gevoelens bij het feest van Sinterklaas en zijn hardwerkende ‘knechten’.

De laatste jaren staat bij sommigen het feest van Sinterklaas ook symbool voor een minder tolerante tijd in onze geschiedenis. Althans voor een deel van de Nederlandse maatschappij. In veel gemeenten zijn de afgelopen jaren veranderingen doorgevoerd. Soms subtiel en soms rigoureus en ook de landelijke intocht in combinatie met het welbekende Sinterklaasjournaal heeft de wijze waarop Sinterklaas wordt gevierd bijgesteld aan deze tijd.

Tradities zijn belangrijk voor onze identiteit en maatschappelijke stabiliteit. Tradities zijn ook niet in steen gebeiteld en zijn voortdurend aan verandering onderhevig. Tolerantie is ook een onderdeel van de Nederlandse identiteit en met elkaar ervoor zorgen dat er meer mensen, jong en oud, van het Sinterklaasfeest kunnen genieten zou dat nog eens benadrukken.

_{Pascal Defferding}