Voorzitter, dit agendapunt valt mij zeer zwaar. Niet alleen omdat ik toch al geen gemakkelijke week heb, maar omdat dit nou echt een onderwerp is dat mij persoonlijk aan het hart gaat, en met mij nog heel veel anderen binnen en buiten mijn partij. Dit had een prachtig juweel kunnen worden op een iconische plek. Een veelbelovende combinatie van kunstenaar, collectie, gebouw en locatie: Escher museum Den Haag in de voormalige Amerikaanse Ambassade. We hebben hier jaren over vergaderd en er zijn heel veel ideeën gepasseerd. Ik heb hier zelf diverse malen ingesproken als burger en daarna als raadslid, steeds weer even enthousiast. Diverse colleges hebben het meegenomen in groot dan wel minder groot enthousiasme, maar er was een geloof dat dit Escher Museum een echte publiekstrekker kon worden. Een extra museum met werk van een wereldberoemde Nederlandse kunstenaar met kunst die iedereen kan bewonderen en laten verwonderen. Van jong tot oud en voor iedereen van welke afkomst dan ook. Escher is altijd bijzonder.
Dat wilden we, en dat willen we nog steeds.
Maar voorzitter, vorige week vrijdag barstte de bom en daarmee ook een mooie droom. Want het Kunstmuseum en de Escher Collectie, durven het niet meer aan om te tekenen voor een bezoekersaantal van 300.000 bezoekers per jaar. En dat omdat er een groot Escher Experience, kunsthal, of hoe je het ook wil noemen, komt in Amsterdam. We weten niet wanneer, we weten niet hoe het eruit komt te zien, maar we weten wel dat het er komt van de licentiehouder van de Escher erfenis, zeg ik maar even kort, en die
heeft er toestemming aan verleend. Een grootschalige commerciële publiekstrekker komt er in Amsterdam en dan is de vraag, of ze nog naar ons Escher museum in Den Haag komen. Het Kunstmuseum twijfelt daar aan en ziet het niet meer zitten. Hun pijn begrijp ik heel goed en ook daar is al jarenlang keihard gewerkt aan een droom.
Maar wij hebben hier met elkaar afspraken gemaakt die mede voortkomen uit wat we geleerd hebben van Amare, en ik hoef u er niet aan te herinneren welke partijen daar met iemand in waren vertegenwoordigd. Daar hebben we lessen geleerd dat het niet alleen om de stenen gaat, maar ook om de exploitatie, hoe we het financiële plaatje rondkrijgen. Daar hebben we geleerd dat we de raad moeten betrekken bij alle grote beslissingen, en daar waren we mee begonnen. En we hebben geleerd dat de kosten ook snel kunnen oplopen als we maar blijven dralen en vertwijfelen.. En we hebben geleerd dat we soms vervelende beslissingen moeten nemen om een echt debacle te voorkomen.
En hoewel ik het liefst enorm wil gillen over wat nu moeten verwerken, kan ik niet anders concluderen dan dat het college de verstandige keuze gaat maken in dit voorgenomen besluit. En niet omdat ze dat zelfstandig doen, maar vooral ook omdat het Kunstmuseum en de Escher Collectie, waar we het voor doen, er zelf geen vertrouwen meer in hebben dat ze straks een goede kunst business kunnen draaien.
En dan nog iets, wij moeten als stad het doen met een gesubsidieerde instelling die deels met eigen inkomsten een begroting sluitend moet maken. Het gaat om onze belastinggelden. En we moeten concurreren met een commercieel bedrijf en dat is een moeilijke positie.
Maar, voorzitter, laat ik afsluiten met een hoopvolle oproep. We hebben nog steeds de grootste Escher collectie ter wereld in ons bezit. Dat hebben we en we hebben ook een zeer succesvol Escher in het Paleis waar nu elk jaar 180.000 mensen komen. Laten we dat niet vergeten. Escher is niet verloren voor Den Haag, Escher is springlevend in onze stad en dat weet de hele wereld.
Maar wat moeten we nu verder want de angel moet uit deze vreselijk pijnlijke wond. Daarom vraag ik het college om met een eerste plan van aanpak te komen over wat er nu gaat gebeuren. Ik lees graag in een document welke stappen er worden genomen, want het gebouw staat er en Escher in het Paleis zit nog steeds in een te klein gebouw voor het aantal bezoekers wat er nu al komt. Ik hoef geen uitgewerkt plan, maar graag een aanzet. Dan kunnen we er met elkaar weer de tanden in zetten, spreekwoordelijk dan.
Teleurstelling over besluit Eschermuseum – “Maar Escher is niet verloren voor Den Haag”
Andrew van Esch is teleurgesteld dat de verhuizing van het Eschermuseum naar de voormalige ambassade niet doorgaat. Toch steunt hij het besluit van het college om het project te stoppen, gezien het gebrek aan vertrouwen vanuit de culturele partners. Van Esch benadrukt dat de stad lessen heeft geleerd van eerdere projecten zoals Amare, waaronder het belang van goede exploitatie. Hij roept op om hoopvol te blijven: Escher is nog steeds levendig vertegenwoordigd in Den Haag met het succesvolle museum in het Paleis. Tot slot vraagt hij het college om snel met een eerste plan van aanpak te komen voor de toekomst van Escher in de stad.
Lees hier de volledige spreektekst van Van Esch.