Ondernemers in lockdown – Wethouder Ali Dekker aan het woord

Miljarden steekt het Rijk in steun aan het bedrijfsleven, maar veel kleine middenstanders en starters grepen tot op heden ernaast. Dat wordt beter. Niet alle starters hebben pech. De groenteboer in het dorp die een klein jaartje geleden zijn deuren opende staat glunderend de klanten te bedienen en zegt dat de zaken goed gaan.

Werkbezoeken aan bedrijven behoren, voor zover dat kan tijdens corona, tot de wekelijkse routine op vrijdag. Een rondleiding door het bedrijf en een een-op-eengesprek op gepaste afstand behoorden tot recent nog tot de mogelijkheden.

Laatst was het een garagebedrijf dat ik bezocht. We bespraken de ontwikkelingen in de autobranche, zoals de omslag naar elektrische auto’s. De toekomst van garagebedrijven gaat er ingrijpend anders uitzien leerde ik eerder op een bedrijfsbezoek bij de BOVAG. En onzekere toekomst hoorde ik daar ook in doorklinken. Maar de wil om er iets van te maken was bij deze garagehouder absoluut aanwezig.

Corona dwingt bedrijven soms naar andere markten te kijken en dat pakt soms wonderwel goed uit. Zo maakte Driessenfood de omslag van toprestaurants naar topthuismaaltijdenboxen. Er wordt daar op de Rumpst de hele dag rond keihard gewerkt om alle bestellingen op tijd rond te krijgen.

Mijn tocht langs bedrijven bracht me ook bij niet-commerciële ondernemers. Zo was ik bij de kringloopwinkel in Zeist die samenwerkt met de kringloopwinkels in Odijk en Bunnik. Het gaat in de Kringloop niet alleen om het bieden van een tweede leven aan gebruikte spullen, maar misschien ook wel een tweede leven aan mensen die het niet makkelijk hebben op de arbeidsmarkt. Als lezen het probleem is, dan worden plaatjes gebruikt om de werkinstructies te geven. Als overprikkeling dreigt, dan is een rustige werkruimte mogelijk. Mensen komen daar tot hun recht en dragen bovendien bij aan duurzaamheid en milieu en armoedebestrijding (goede tweede handsspullen voor weinig).

Werk hebben, ertoe doen, zorgt voor eigenwaarde. Dat geldt voor iedereen. Daarom doet de lockdown ook zo’n pijn. Mensen kunnen niet doen wat ze het liefste willen, een restaurant uitbaten, een sportschool runnen, evenementen organiseren, optreden en gasten ontvangen. En dan maken ze zich ook enorme zorgen over de toekomst. Over hoe lang het nog duurt en of ze het wel gaan redden? Natuurlijk, de lockdown is voor de goede zaak en uiteindelijk is gezondheid ieders grootste bezit, maar moeilijk is het wel als de prijs voor de een veel hoger is dan die voor de ander. Laat we hopen dat de lockdown voor niemand een knockdown wordt.