Raadspraat Winny Toersen: Blijf mopperen op de juiste plek

Wat ik interessant vond, was de opmerking over kritische geluiden. Die waren er blijkbaar ook tijdens de tour. Ze gingen over het contact met de gemeente en afhandeltermijnen van vergunningen. Onlangs verscheen het Jaarverslag klachten van de gemeente Bunnik. In 2021 waren er 15 klachten. De afgelopen 5 jaar varieerde dat aantal tussen de 6 en de 26. Verrassend weinig. Hoe zit dat?

Het zit zo. Er waren in 2021 11.753 geregistreerde meldingen. De wet (Awb) zegt dat iedere uiting van ongenoegen, mondeling en schriftelijk, over hoe een bestuursorgaan zich heeft gedragen telt. Meldingen over zaken als kapotte straatverlichting of een probleem met het riool, tellen niet als klacht. Dat geldt ook voor klachten over andere diensten, zoals vuilnisophaal of omgevingsoverlast. En als je bezwaar aantekent, is dat ook geen klacht. Er valt dus veel gemopper buiten de rapportage.

Opvallend weinig klachten gaan over het sociaal domein. Valt daar niets te klagen? Of vormt de afhankelijke positie waarin je zit een belemmering. Belangrijk om in de gaten te houden.

Waarom zou je eigenlijk een klacht indienen? Het uiten van je ongenoegen kan opluchten en je het gevoel geven dat je er tenminste wat mee doet. Als organisatie kan je een klacht zien als negatieve wens. Die klachten of wensen helpen de organisatie om te leren en te verbeteren. Maar 15 klachten lijken hiervoor wel wat mager. Afschaffen dan maar? Wat mij betreft zeker niet. Ik zou iedereen willen aanmoedigen om ongenoegen kenbaar te blijven maken, daar waar het thuis hoort. En laat de gemeente die klachten serieus nemen en ze als gratis verbeterkansen benutten. Want wat koop je nou voor gemopper op straat?