Er vaart een diversiteit aan boten rond: oud, nieuw modern, motor, zeilboot.
Maar wat is er mooier dan als de trossen los zijn en je uitgeleverd wordt aan de elementen. De zeilen omhoog, de motor uit… rust.
Het doel van de reis is de reis zelf, want de wind kan draaien, de wind kan veranderen.
Op het water is een soort ongeschreven regel die je wel ziet bij meer sporten. Mensen groeten elkaar. Ze zwaaien en ook daar zijn weer regels ongeschreven, maar daar houdt niemand zich aan.
Als je aanmeert in een haven vragen mensen of ze je mogen helpen. Lijntje aanpakken, afhouden etc. En als je alleen bent en vlag 1 hijst (de solovlag) dan komt er altijd hulp.
Waarom zijn we eigenlijk niet altijd zo? Waarom staan we niet altijd klaar voor onze medemens, bieden we het niet altijd al aan voordat iemand iets vraagt?
De wereld zou er een stuk mooier uitzien.
Omdat ik die gedachte al vaker heb gehad, heb ik mij aangemeld voor thuisgekookt.nl. Want de beste stuurlui staan immers aan wal en ik vond dat ik mij in het dagelijks leven net zo moet gedragen als op het water.
Ik ben gematcht met een dame die de energie niet meer heeft na een ziekteperiode om voor zichzelf te koken dus ik kook 2 x per week wat extra en dat breng ik haar.
En natuurlijk komt dat niet altijd uit, maar als ik wil dat mensen mijn landlijntje aannemen vanaf mijn boot, zo vind ik dat ik ook klaar moet staan als iemand anders zijn landlijntje uitgooit zodat ik het kan vangen.
Gelukkig zijn er veel meer initiatieven waar wij met zijn allen ons steentje kunnen bijdragen aan een mooiere, lievere samenleving. Misschien gaan sommige mensen dan minder klagen en meer om zich heen kijken en misschien zien we met zijn allen dan wel dat het goed is, kan zijn…
Mooier dan nu
De afgelopen week heb ik met mijn eigen boot gezeild op het Markermeer en het IJsselmeer.
Ik heb een veertig jaar oude zeilboot die het nog best goed doet.
Heerlijk weg in eigen land, zo ben ik grootgebracht en het is ook nog eens goed voor het milieu.