Resultaten die Nederland verder brengen
Met de kleinst mogelijke meerderheid en met een ongebruikelijke combinatie van partijen wist D66 resultaten te boeken die Nederland verder brengen.
In 1966 richtte een groep van ongeruste Nederlanders Democraten ’66 op. Zo’n 55 jaar later bestaat de partij nog steeds. Inmiddels is D66 uitgegroeid tot een stabiele partij in de Nederlandse politiek. Een partij die haar stempel weet te drukken. Hoe verging het de partij de afgelopen 55 jaar?
55 jaar geleden werd in Hotel Krasnapolsky in Amsterdam een nieuwe politieke partij opgericht: Democraten 66, kortweg: D’66. Hans van Mierlo was een van de 36 initiatiefnemers, die op 15 september 1966 een appèl presenteerden.
“Aan iedere Nederlander
die ongerust is
over de ernstige devaluatie
van onze democratie.”
Dit Appèl van maar liefst acht pagina’s wordt in een oplage van 20.000 stuks gedrukt en is te koop voor 1 gulden per stuk bij de boekhandel. De aangehechte adhesiekaart kan tot 15 oktober 1966 worden ingestuurd. Afhankelijk van het aantal adhesiebetuigingen zal het initiatiefcomité besluiten tot het oprichten van een politieke partij.
Het initiatiefcomité D’66 komt voort uit een groep van dertien mensen die op initiatief van Algemeen Handelsblad-journalisten Hans Gruijters en Hans van Mierlo op 30 april 1966 bijeenkomt in Hotel Krasnapolsky te Amsterdam om “met gefronste wenkbrauwen van gedachten te wisselen over het kreupele bestaan van het politieke leven in ons land”. Twee van hen kunnen zich niet vinden in de besproken koers en verlaten de groep. De overige elf spreken korte tijd later weer af bij Hans van Mierlo thuis in Amsterdam.
In de maanden die volgen komt de – inmiddels naar 46 personen uitgebreide, en later weer naar 36 geslonken – groep elke zaterdag in Amsterdam samen om onder voorzitterschap van Van Mierlo te vergaderen over de grondslagen van een nieuwe partij, zoals later gepubliceerd in het Appèl.
Coen Brummer en Simon Otjes stelden het boek ‘Tussen bestormen en besturen. 55 jaar D66 in de Nederlandse politiek’ samen. Een mooi overzicht van onze partijgeschiedenis.
De reacties op het Appèl zijn overweldigend en op zaterdag 14 oktober 1966, nog geen 24 uur na de Nacht van Schmelzer besluit het initiatiefcomité tot de oprichting van de Politieke Partij Democraten 66 – kortweg: D’66. Later dat jaar organiseert de partij haar eerste écht democratische congres. Het congres duurt langer dan gepland en gaat door op derde Kerstdag, omdat er zoveel te bespreken was. Op dat moment uniek in de Nederlandse politiek.
Tot voorzitter is gekozen: mr. H.A.F.M.O. van Mierlo (journalist), tot secretaris mr. H. van Beekhuizen (advocaat) en tot penningmeester drs. E. Visser (journalist), zo meldt het Algemeen Handelsblad van maandag 24 oktober 1966.
D’66 wint als nieuwkomer onder leiding van Hans van Mierlo maar liefst 7 zetels. Dit wordt uitbundig gevierd in Hotel Krasnapolsky in Amsterdam op de avond van 15 februari 1967. Een dag later prijkt Van Mierlo op de voorpagina van de New York Times: “Star Rises in Dutch Politics”.
Deze verkiezingen zorgen voor een flinke verschuivingen in de Nederlandse politiek. D’66 wint 7 zetels. Maar KVP en PvdA verliezen flink. De eerste jaren zit D’66 in de oppositie. Binnen de partij is volop discussie over de toekomst van de partij. Maar over één ding is iedereen het eens: het partijcongres – waar ieder lid één stem heeft – is het hoogste partijorgaan. Dat is uniek in die tijd!
Op 28 april 1971 wint D’66 verkiezingen. Tijdens de uitslagenavond – weer in Hotel Krasnapolsky – horen de Democraten dat zij 4 zetels winst boeken. Ze groeien door naar 11 Kamerzetels.
Al voor deze verkiezingen werkte D66 intensief samen met PvdA en PPR. Door samen te werken met progressieve partijen boeken zij tegenwicht aan het conservatieve kabinet van KVP, VVD, ARP en CHU.
Het kabinet Biesheuvel valt snel en in 1972 zijn er weer verkiezingen. D’66 verliest flink (van 11 naar 6 zetels). Na een lange formatie in 1973 treedt D66 voor het eerst toe tot een kabinet, het kabinet Den Uyl. D66 levert met partijoprichter Hans Gruijters één minister.
In 1973 treedt Van Mierlo af als partijleider. Jan Terlouw volgt hem op. Hij kiest een nieuwe koers. D66 neemt meer afstand van politieke samenwerking met PvdA en PPR en voert een meer zelfstandige koers. De jaren hierna verliest D66 een aantal verkiezingen. Discussies in de partij verlopen emotioneel. Máár een motie in 1974 om de partij op te heffen wordt verworpen door het congres. D66 blijft bestaan.
Jan Terlouw zou in 1973 alleen lijsttrekker van D66 worden als hij voldoende steun ervaart. Hij wil binnen 3 maanden 66.000 handtekeningen ophalen onder de verklaring “D’66 moet meedoen aan de verkiezingen”. Ook moesten er 1966 nieuwe leden komen. En dat lukte: 88.938 handtekeningen kwamen binnen; 4.410 mensen werden lid. Terlouw werd lijsttrekker. De verkiezingen daarop wint D66 er 2 zetels bij.
In de jaren daarna groeit D’66 door. Twee D66’ers nemen plaats in het Europees Parlement. Zij nemen na veel discussie plaats in de liberale fractie.
Het gaat goed met de partij. De sfeer is goed en de peilingen zijn veelbelovend. Desondanks is het verkiezingsresultaat verbluffend. D’66 wint in 1981 9 zetels (van 8 naar 17).
Na deze overwinning neemt D66 samen met CDA en PvdA zitting in het kabinet Van Agt II. Terlouw wordt vicepremier. Het kabinet valt echter snel – al na 8 maanden stapt de PvdA uit het kabinet.
Na amper een jaar kabinet zijn er nieuwe verkiezingen. D’66 verliest fors. Er blijven slechts 6 van de 17 zetels over. Terlouw treedt af. Er volgen tijden van wisselend leiderschap en het helen van wonden.
In 1985 kondigt Hans van Mierlo zijn kandidatuur aan voor het lijsttrekkerschap. Ook verandert de naam van D’66 in D66. In 1986 heeft D66 de stijgende lijn weer te pakken. Het aantal raadsleden groeit licht. En ook bij de Tweede Kamerverkiezingen volgt winst, naar 9 zetels, al wezen de peilingen op 11 zetels. In 1989 groeit D66 naar 12 zetels.
De grote winst voor D66 zal snel volgen. In 1994 zijn er verkiezingen voor de gemeenteraad, de Tweede Kamer en het Europees Parlement. D66 wint maar liefst 24 zetels in de Tweede Kamer, de beste uitslag ooit (alleen geëvenaard in 2021). Na lange onderhandelingen treedt D66 toe tot het eerste Paarse kabinet – voor het eerst een kabinet zonder het CDA.
In hetzelfde jaar groeit D66 in het Europees Parlement van 1 naar 4 zetels.
D66 is een sociaal-liberale partij. Het karakter van de partij is door de jaren heen ongewijzigd. De partij zet zich onverminderd in voor goed onderwijs, een sterk en slagvaardig Europa, individuele vrijheden en een duurzame, toekomstbestendige economie. De afgelopen jaren heeft D66 veel bereikt. Zelfbeschikking is inmiddels de norm: abortus, euthanasie en de openstelling van het huwelijk voor iedereen zijn wettelijk geregeld. De weigerambtenaar behoort definitief tot het verleden. Ook zijn de Ombudsman en het spreekrecht voor slachtoffers dankzij D66 niet meer weg te denken. En kun je winkelen wanneer je wilt, ook op zondag. Meeregeren in Paars I en II – voor het eerst zonder het CDA – bracht voor D66 belangrijke vooruitgang met zich mee.
De partij kende ook roerige tijden. Van 1994 tot en met 2007 maakte D66 onderdeel uit van Paars I, II en Balkenende II. Het aantal zetels nam gedurende die periode gestaag af. In 2006 behalen de sociaal-liberalen slechts drie zetels bij de Tweede Kamerverkiezingen. Daarna is de klim naar boven ingezet en werden 5 verkiezingswinsten op rij geboekt.
In 2009 behaalt D66 3 zetels bij de Europese verkiezingen en boekt bij de Gemeenteraadsverkiezingen in 2010 een enorme winst. Met meer dan 600 gemeenteraadsleden en meer dan 100 wethouders is de partij goed vertegenwoordigd. Bij de Tweede Kamerverkiezingen in dat jaar stijgt D66 van 3 naar 10 zetels.
In 2012 valt kabinet Rutte I uiteen, omdat de PVV wegloopt uit de Catshuisgesprekken over miljardenbezuinigingen. D66 neemt samen met de ChristenUnie en GroenLinks verantwoordelijkheid door de handen ineen te slaan en samen met het CDA en de VVD afspraken te maken over een omvangrijk bezuinigingspakket. Het Lenteakkoord is een feit. Hiermee voorkomt D66 bezuinigingen op het onderwijs, de rechtspraak en het PGB. Bij de Tweede Kamerverkiezingen in 2012 behaalde de partij 12 zetels.
Hierna volgde een mooie overwinning tijdens de gemeenteraadsverkiezingen in 2014. In datzelfde jaar werd D66 de grootste partij van Nederland bij de verkiezingen voor het Europees Parlement.
Bij de Provinciale Statenverkiezingen van maart 2015 boekte D66 in álle provincies een winst en een verdubbeling in de Eerste Kamer. Dat betekent acht keer verkiezingswinst op rij. En niet alleen op politiek vlak maar ook qua organisatie heeft D66 een enorme groei meegemaakt. Wanneer de partij in 2016 haar 50-jarig jubileum viert is de partij de grens van 25.000 leden ruimschoots gepasseerd! Een prachtige ontwikkeling!
In 2017 wint D66 de Tweede Kamerverkiezingen. Onder leiding van Alexander Pechtold haalt de partij haar op één na beste uitslag ooit: 19 zetels in de Tweede Kamer. Dit jaar boekt D66 ook een absoluut ledenrecord van 28.820 leden.
Na een moeizame onderhandelingsperiode van zeven maanden doet D66 mee in een kabinet met VVD, CDA en de ChristenUnie. Voor D66 de manier om links en rechts te verbinden. De partij levert zes bewindspersonen. Later in de de kabinetsperiode levert D66 zeven bewindspersonen, waarvan vijf vrouwen. Kajsa Ollongren wordt vicepremier. In 2019 neemt Wouter Koolmees deze rol tijdelijk over.
In het kabinet krijgt D66 veel voor elkaar. De resultaten zijn er. D66 weet doorbraken te forceren waar eerdere kabinetten de tanden op stuk beten. Het klimaatakkoord, de grootste onderwijsinvestering in jaren, het kinderpardon en na tien jaar eindelijk een pensioenakkoord. D66 weet onder leiding van Pia Dijkstra de historische nieuwe Donorwet door Tweede en Eerste Kamer te loodsen.
In het najaar van 2018 treedt Alexander Pechtold af als partijleider. Na 12,5 jaar is het tijd voor nieuw leiderschap. Voor een nieuwe generatie. Hij kondigt zijn vertrek aan op het partijcongres in Den Bosch. Enkele dagen later kiest de Tweede Kamerfractie Rob Jetten tot nieuwe fractievoorzitter.
In deze kabinetsjaren neemt de kiezersgunst wat af. Tegelijkertijd blijft D66 zich vernieuwen. De partij ontwikkelt de nieuwe visie ‘Democratie van Nu’, een nieuwe onderwijsvisie en maakt plannen om de veestapel te halveren om de natuur te beschermen en om het toeslagenstelsel af te schaffen.
In de zomer van 2020 stelt Sigrid Kaag zich kandidaat voor het partijleiderschap. Met overweldigende steun van 95% winst zij de interne verkiezingen. In maart 2021 voert zij het D66-team aan.
Ondertussen schrijven de leden van D66 vol enthousiasme een nieuw verkiezingsprogramma. Ondanks de coronacrisis weten leden elkaar online te vinden om nieuwe plannen uit te werken en campagne te voeren. Heel veel nieuwe mensen weten D66 te vinden en worden lid. Halverwege 2021 heeft D66 voor het eerst in haar geschiedenis 30.000 leden.
Bij de verkiezingen op 17 maart 2021 boekte D66 onder leiding van Sigrid Kaag een historische overwinning. Voor het eerst stemden meer dan 1,5 miljoen mensen op D66. Voor het eerst werd D66 de tweede partij in de Tweede Kamer. Met maar liefst 24 zetels kan D66 nu werken aan een land waar we iedereen vrij laten, maar niemand laten vallen.