D66 debat

Lees hier het pdf van dit artikel. D66 gaat uit van de eigen kracht van mensen, en stelt dat de sleutel voor verandering bij mensen zelf ligt. Activisme, een verzamelterm voor al die activiteiten waarbij burgers zich inzetten voor een maatschappelijk thema, is dus belangrijk voor de vitaliteit van een samenleving. Tegelijkertijd vormt activisme een belangrijke tegenmacht in de samenleving, die bijdraagt aan de bescherming van burgerrechten. Maar hoe activistisch is D66 eigenlijk? Gaan D66'ers de straat op als de maatschappelijke nood aan de man komt? Of is het vooral aanmoedigen vanaf de zijlijn? Door Mark Snijder

D66 is onvoldoende activistisch

Een minderheid van de deelnemers aan de discussie vindt dat D66 niet activistisch genoeg is. Activisme wordt ‘een zwak punt’ bij D66 genoemd, en iemand stelt dat D66 in ieder geval “vaker zijn gezicht kan laten zien bij acties die gemeenschappelijke doelen nastreven”. Een ondernemer gooit de knuppel in het hoenderhok: “D66'ers zijn rationele en weldenkende mensen die het voor zichzelf aardig geregeld hebben, maar het onrecht in de maatschappij niet (meer) zien.” Politiek gaat volgens hem over het uitdragen van idealen, maar ook van je boosheid over onrecht. ‘In de benen komen en in eigen woord en gedrag laten zien wat sociaal-liberalisme voor jou betekent.’ Een facilitair manager trekt een vergelijking met de SP, als partij die veel de straat op gaat en actie voert: ‘Activisme is een basiscompetentie voor een betrokken partij die niet alleen wil profiteren van verkiezingsmomenten’.

D66 is voldoende activistisch

De meeste deelnemers aan de discussie vinden dat D66 voldoende activistisch is. Of ze benadrukken dat demonstreren op het Malieveld niet de enige vorm van activisme is, en ze zich meer comfortabel voelen bij andere vormen. “De partijcultuur en -strategie passen niet bij schreeuwerige manifestaties”, stelt een raadslid. “De meeste leden voelen zich daar niet gemakkelijk bij. Vaak komen demonstraties weinig constructief en onredelijk over. Het is teveel gericht op wat men niet wil, en niet op wat men wel wil.” Een muziekproducent vindt ook dat demonstraties moeilijk samengaan met de partij: “Het gevaar van activisme is dat de resultaten van inhoudelijke discussies worden samengevat in slogans. Voor een politieke partij die de nuance hoog in het vaandel heeft staan, is dat een lastige zaak. Als activisme betekent het aanzwengelen van inhoudelijke en oplossingsgerichte argumenten, dan past het bij D66. Maar laten wij de slogans maar aan ons voorbij gaan.” Ook twijfelen sommigen aan de effectiviteit van demonstraties: “Men heeft ervaren dat de invloed beperkt is en dat demonstraties vaak gebruikt worden voor de eigen agenda van de organisator.” In de discussie brengen mensen vooral andere vormen van activisme naar voren. “Activisme heeft voor mij een negatieve lading”, schrijft een oud-wethouder. “Ik zie activisme in onze partij meer als zichtbaarheid, benaderbaar zijn en bekend zijn bij het publiek.” Anderen geven soortgelijke beschrijvingen van activisme: “een praktische invulling geven aan ons gedachtegoed”, of “de straat op gaan en wat maatschappij opsnuiven”. Velen zien dat activisme inmiddels nieuwe vormen kent, zeker na de komst van sociale media. “Ik bevind me liever op discussiefora dan op het Malieveld”, schrijft een architectuurhistoricus. Maar hier speelt de noodzaak voor activisme misschien ook een rol. “Het zal ook te maken hebben met het feit dat er in Nederland weinig is om echt over te klagen”, concludeert een raadslid. “Mocht er bijvoorbeeld ooit een regering komen die besluit om burgerrechten in te perken, of erfgoed te vernielen, dan denk ik dat ik wel de straat op ga.”   Mark Snijder is redacteur van idee.   Heeft dit artikel uw interesse gewekt? Klik hier voor meer info en abonnementen. - - Dit artikel verscheen in idee nr. 4 2014: Hedendaags activisme, en is te vinden bij de onderwerpen activisme en debat.