Wist u dat het woord ‘gemeente’ afkomstig is van het Middeleeuwse ‘meent’ of ‘gemene grond’? Het is een grondgebied waar meerdere mensen gezamenlijk rechten en plichten hadden, bijvoorbeeld om het te bewerken, er vee te houden en het te onderhouden. Het gemeenschappelijk gebruik van ‘de meent’ zorgde dat mensen elkaar opzochten en bespraken hoe ze de gezamenlijke ruimte het beste konden benutten. “Wat heeft iedereen nodig? Kunnen we samen afspraken maken?” Zo bouwde men verder aan de eigen gemeenschap, door rekening te houden met elkaars belangen. Samenwerken en rekening houden met elkaar, dat was in de Middeleeuwen al een goede manier van samen leven.
Over dat ‘samen leven’ zouden we wat meer moeten nadenken, ook vandaag. We leven in een tijd waarin het eenvoudig is om vooral met jezelf en je eigen cirkeltje bezig te zijn. We leven in digitale én sociale netwerken die elkaar steeds vaker niet meer raken. Ik zie jong en oud uit elkaar drijven, in totaal verschillende belevingswerelden. Ik maak me hier zorgen over.

Als raadslid zie ik het effect van bubbels steeds meer in overleg over bouwplannen. Dan spreken we bewonerscomités waar oudere woordvoerders vol passie betogen dat ze vooral behoefte zien aan ruime appartementen voor senioren. Op de vraag waar ze de jongeren en starters willen laten, volgt vaak stilte. Terwijl juist ouderen er belang bij hebben dat er jongeren verbonden blijven aan onze levendige dorpen. Zodat in onze dorpen de politie en brandweer blijft functioneren, dat Sinterklaas blijft komen, de tennisbanen er goed bij liggen, de krant wordt bezorgd, er personeel werkt in onze winkels en horeca of om te helpen als loodgieter, hovenier of de thuiszorg. Daarom moeten we betaalbare huizen blijven bouwen voor jongeren en starters. Dat kan als ouderen zich meer open stellen voor belangen van onze jongeren, dus uit de senioren-bubbel!

Voor mensen die ook de centen belangrijk vinden, is het goed om te weten dat het Centraal Planbureau (CPB) duidelijk is over de gevolgen van ongeremde vergrijzing: ‘vergrijzing leidt tot daling van beschikbare arbeid en een afname van economische groei, terwijl tegelijkertijd de overheidsuitgaven én de zorgvraag stijgen.’ En wie betaalt dan die hogere lokale lasten?
Tussen 2040-2050 is de vergrijzing in Nederland op het hoogtepunt, ook op onze Heuvelrug. Vandaar mijn pleidooi om tijdig ruimte te maken voor jongere bewoners in onze gemeenschap. Door nu te beginnen met bouwen voor jongeren en starters, maken we samen onze gemeenschap sterker en kunnen we prettig blijven samenleven in onze levendige dorpen.

Deze column is op 18 juli geplaatst in De Kaap / Stichtse.