Leefbaarheid, Sociaal- en Minimabeleid

Veel huishoudens in Ooststellingwerf hebben te maken met armoede. Armoede overkomt je, daar kies je niet voor. D66 vindt het van belang dat regelingen duidelijk en toegankelijk zijn. We willen daarvoor een instrument als de voorzieningenwijzer inzetten. Aanvullend zetten wij een Bab-baan in (iemand die door een ziekte of beperking niet het minimumloon kan verdienen) die de gemeente gaat ondersteunen bij al haar communicatie.

De gemeente Ooststellingwerf hanteert voor kwijtschelding van gemeentelijke lasten 100 % van de bijstandsnorm. Dit is de minimale (wettelijke) ondergrens. D66 wil onderzoek laten doen naar de mogelijkheden om deze norm te verhogen. Juist ook als dat betekent dat de sterkere schouders de zwaardere lasten moeten dragen. Er is relatief veel armoede in Ooststellingwerf en de gemeentelijke begroting geeft ons de mogelijkheid om mensen die het financieel zwaar hebben structureel iets meer te ondersteunen en mee te laten doen.

Als het even niet zo goed gaat met jongeren, vanwege omstandigheden bij die jongere zelf, of binnen het gezin, dan is er Jeugdzorg om op terug te vallen. De Jeugdzorg is gericht op doen wat nodig is, zo lang als dat nodig is. We blijven daarbij niet eindeloos doorbehandelen zonder uitzicht op (enige) verbetering. Uitgangspunt is dat Jeugdzorg zoveel als mogelijk vanuit de gezinssituatie plaatsvindt. Als het echt niet anders kan dan komen andere oplossingen in beeld.

De uitgaven voor de WMO lopen al enige tijd niet meer in de pas bij de beschikbare rijksmiddelen. Als het Rijk maatregelen bedenkt zoals de invoering van het abonnementstarief (= vast tarief voor de eigen bijdrage aan de WMO), dan behoren gemeenten passend gecompenseerd te worden. Ook voor de WMO geldt voor ons als uitgangspunt dat we doen wat voor de WMO-cliënt nodig is, zo lang als dat nodig is. Dat betekent dat op het moment dat een cliënt voor een andere (zwaardere) regeling in aanmerking komt (bijv. Wlz), de cliënt doorstroomt naar die andere regeling.

De uitgaven voor de WMO lopen al enige tijd niet meer in de pas bij de beschikbare rijksmiddelen. Als het Rijk maatregelen bedenkt zoals de invoering van het abonnementstarief (= vast tarief voor de eigen bijdrage aan de WMO), dan behoren gemeenten passend gecompenseerd te worden. Ook voor de WMO geldt voor ons als uitgangspunt dat we doen wat voor de WMO-cliënt nodig is, zo lang als dat nodig is. Dat betekent dat op het moment dat een cliënt voor een andere (zwaardere) regeling in aanmerking komt (bijv. Wlz), de cliënt doorstroomt naar die andere regeling.

Helaas zijn ook een aantal inwoners uit onze gemeente geraakt door de toeslagenaffaire. De gemeente heeft deze groep mensen al in beeld. Waar nodig en gewenst kunnen zij rekenen op ondersteuning door de gemeente. D66 vindt dat Ooststellingwerf, net als een aantal andere gemeenten al hebben gedaan, bereid moet zijn om schulden over te nemen.