Zorg en welzijn

Gezond leven is belangrijk, want voorkomen is veel beter en prettiger dan genezen.

Mentaal en fysiek, van junior tot senior

Ook in Leidschendam-Voorburg is er nog genoeg ruimte voor verbetering. Daarom moet onze gemeente zich aansluiten bij de uitgangspunten van het Nationaal Preventieakkoord en een lokaal plan opstellen met aandachtspunten overgewicht, alcohol en roken.
Ook wil D66 watertappunten op onze scholen, gezonde voeding in de school- en sportkantines en meer sporttoestellen in de parken.

We willen dat kinderen met veel plezier buiten kunnen spelen. De gemeente blijft investeren in goede trapveldjes en veilige speeltoestellen in de wijken. D66 heeft al voor elkaar gekregen dat speelplaatsen rookvrij zijn. Fitnessfaciliteiten in de openbare ruimte zijn een succes en dat succes moeten we verder uitbouwen. Samen buiten bewegen voorkomt mentale en fysieke klachten en stimuleert sociale contacten.
Bij de inrichting van een woonwijk is toegankelijkheid voor mindervaliden vanzelfsprekendheid.

Zelfs met goede preventie blijft goede zorg nodig. Daarom moeten er genoeg huisartsenpraktijken zijn en is snel bereikbare spoedeisende hulp van levensbelang. Zeker nu we weten dat er straks meer mensen binnen en vlak buiten onze gemeentegrenzen wonen, is het cruciaal om voor genoeg huisartsen te zorgen.

Eenzaamheidsbestrijding – kijk naar elkaar om

34% van de bevolking boven 19 jaar voelt zich weleens eenzaam. Het tegengaan van eenzaamheid is een speerpunt voor D66. Niet alleen alleenstaande ouderen voelen zich eenzaam, ook onder jongeren is het een groeiend probleem. Effectieve aanpak verschilt per doelgroep, maar het begint altijd met contact maken met mensen die weinig contacten hebben. Buddy’s kunnen een belangrijke rol spelen. Waar het even kan worden familieleden en buurtbewoners betrokken om te zorgen dat we wat vaker een beetje naar elkaar omkijken.

Ouderenzorg – levenslang toegang tot zorg thuis

D66 vindt het belangrijk dat het zorgloket van de gemeente ouderen helpt om zo lang ze willen en kunnen thuis te blijven wonen, met de juiste zorg.

Mantelzorgers, thuishulp en huisartsen hebben een belangrijke signaalfunctie. De gemeente moet heldere en toegankelijke informatie over de hulpmogelijkheden geven.

D66 wil meer levensloopbestendige woningen en generatiewoningen waar ouderen en jongeren bij elkaar in de buurt wonen. Zo helpen we elkaar ook om eenzaamheid te voorkomen. Waar sportverenigingen het initiatief nemen om de vitaliteit van ouderen te bevorderen, mag de gemeente die verenigingen hierin ondersteunen.

Jeugdzorg – het kind staat voorop

Kinderen en jongeren in kwetsbare situaties verdienen de zorg die ze nodig hebben. De menselijke maat en de hulpvraag moeten centraal staan. De gemeente zorgt voor een jeugdzorgstelsel waarin goede zorg voor handen is en waarin de meest kwetsbaren in de samenleving het eerst worden geholpen. Hulp moet gericht zijn op wat kinderen en hun ouders werkelijk nodig hebben.

Samenwerken met scholen, kinderopvang, jongerenwerk, huisartsen en professionals is essentieel om te komen tot efficiënte en doelgerichte zorg.

De gemeente investeert in preventie om te voorkomen dat een kind er straks slechter aan toe is en zwaardere jeugdzorg nodig heeft. Als kinderen 18 worden, mogen ze niet ineens zonder de hulp die ze nodig hebben komen te zitten, enkel en alleen omdat ze die leeftijdsgrens hebben bereikt.

Als het nodig is, wordt er samengewerkt met buurgemeenten om te voorzien in specialistische zorg. Gemeentegrenzen mogen voor een kind geen belemmering zijn om de zorg te krijgen die nodig is.
Door te werken met een centrale intake en centrale aansturing voorkomen we bureaucratie.

De gemeente bouwt de expertise op die nodig is, zowel binnen het ambtelijk apparaat, als bij de uitvoerende instanties.
Zo houdt de gemeente ook grip op de geldstromen en het beheersen van de kosten van de jeugdzorg. Als er moeilijke keuzes moeten worden gemaakt, gaat een kind dat zwaardere zorg nodig heeft voor. Regelmatige evaluatie blijft nodig om te zorgen dat we doorgaan met wat werkt en stoppen met wat niet werkt. Dat geldt voor zowel individuele behandelingen als hulpverlening aan kwetsbare groepen.
Het mentale welzijn van jonge mensen is tijdens de coronacrisis onder druk komen te staan. Daarom zullen we als samenleving de komende jaren extra aandacht en middelen aan effectieve jeugdzorg moeten willen besteden.