Raad weigert motie-Gaza te bespreken

Steeds meer gemeenten spreken zich uit tegen de genocide in Gaza. D66 en Samen Kaag en Braassem deden voor de raadsvergadering van 2 juni ook een voorstel daartoe. Deze motie is met een bijzonder verzoek door een raadsmeerderheid van de agenda gehaald. Zij willen er niet over spreken, niet over stemmen.

Wij vinden dat zonde. Het is juist onze verantwoordelijkheid ons uit te spreken als volksvertegenwoordigers als de nationale overheid structureel verzaakt.

Hieronder staat de tekst die onze fractievoorzitter Carsten Zwaaneveld had willen voorlezen namens de gehele fractie:

Twee weken geleden zag u ons al rood gekleed.  Tegen de genocide in Gaza. Voor een toekomst voor Palestijnen, in eigen land.
Vandaag steunen wij de motie van collega-raadslid Van Beurden, dat doen wij volmondig. Elk vanuit een individuele keuze; ons moreel kompas volgende. Want voor Anke, Esther en mij– is die rode lijn al lang geleden bereikt.

Toch spraken we ons niet eerder in deze raad uit. Je wilt niet te lichtzinnig een zware term als genocide gebruiken. Je wilt niet onnodig politiseren of polariseren. Maar dat zelfs het NIOD van genocidaal geweld spreekt. Dat het ICC een arrestatiebevel heeft lopen. Hoeveel meer alarmbellen wil je hebben? Hoeveel langer wil je wachten?

Ongemak je hierover uit te spreken, zoals een deel van de raad heeft, kan geen reden zijn tot stilzwijgen. Voor ons is de vraag andersom: zijn wij niet te laat? Hadden wij ons al niet veel eerder moeten uitspreken?

Het eerlijke antwoord is: steeds hadden we de hoop dat het niet nodig was. Dat het kabinet een rode lijn ging trekken. Doen waarvoor ze aangesteld zijn: de internationale rechtsorde bevorderen. Maar het gebeurt niet. Kabinet-Schoof en Wilders trekken geen rode lijn. Als de ene overheid ernstig verzaakt, is het aan de medeoverheden om te normeren, om tegenmacht te bieden.

Dat is nu dus aan ons. Om net als tientallen andere gemeenten wel erkenning te bieden aan het leed. En vanuit onze positie als medeoverheid het kabinet bij de les te trekken.

Ik hoor overigens te vaak valse tegenstellingen om het maatschappelijk debat te ontregelen. Bijvoorbeeld dat Palestina-demonstranten Hamas-lovers zijn of dat oproepen tegen genocide antisemitisch zouden zijn. Dat is niet zo. Dat zijn denkfouten.

Voor alle helderheid dus het volgende. Wij zijn:
– Tegen terreur.
– Tegen genocidaal geweld.
– Tegen Hamas.
– Tegen deze extreemrechtse Israëlische regering.
– Voor het bestaansrecht van Israël.
– Voor het bestaansrecht van Palestina.
– Voor een Nederlandse regering die genocide actief veroordeelt.
– Tegen willekeurig geweld – of het nu Joden, Israëliërs of Palestina-demonstranten raakt.

U ziet het. Als je mensen als mens ziet, wordt het opeens best logisch en overzichtelijk.

Ik heb alle vertrouwen in onze burgemeester  dat zij het standpunt van de motie namens gemeenteraad goed kan overbrengen aan het Rijk. Net zoals de burgemeester van Amsterdam al overtuigend deed.