Menu
Drie maanden na de verkiezingen ligt er een coalitieakkoord. Hoewel dat geen snelheidsrecord is, is het beduidend sneller dan vier jaar geleden. En dat is positief. Complimenten daarvoor.
Complimenten ook voor het feit dat BBE, VVD, CU en PvdA zich de kop niet gek laten maken door alle woke-praat. Blijkbaar zijn binnen deze vier partijen de mannen zoveel capabeler dan de vrouwen dat een volledig mannelijk college gerechtvaardigd is. Dat getuigt van lef en zelfkennis…
Ik wil even terug naar het moment kort na de verkiezingen toen BBE schetste hoe ze een coalitieakkoord voor zich zagen. Het zou een akkoord op hoofdlijnen moeten worden. Het zou keuzes moeten bevatten over de Heikele Punten.
Dan verwacht je afspraken langs welke lijnen financiële afwegingen gemaakt gaan worden, dan verwacht je afspraken over windmolens en over hoe ons aandeel in de RES gehaald gaat worden, en afspraken over asielzoekers. Maar: niets van dit alles. De financiële paragraaf ontbreekt volledig en werkelijk alle moeilijke dossiers worden doorgeschoven naar de raad. De omgekeerde wereld.
Het eerste tussenkopje in het akkoord luidt: “WIJ VERTROUWEN IN DE TOEKOMST VAN ENSCHEDE”. Maar de vraag is: heeft Enschede vertrouwen in ons? Met een dramatisch opkomstpercentage bij de verkiezingen zou je verwachten dat er in het akkoord tenminste zou worden opgenomen dat dit een probleem is. En eigenlijk verwacht je ook een oplossingsrichting. Helaas, niets hierover.
Wat wel gedaan is, is afspraken die de raad al heeft gemaakt als nieuwe voornemens presenteren. Enkele voorbeelden daarvan zijn de fietsbrug over de Oostweg, het voortzetten LEA en het onderzoek extra ontsluiting Enschede Oost. Als je niet beter wist, zou je haast gaan denken dat de nieuwe coalitie zich tot doel heeft gesteld om op de winkel te mogen passen.
Dat beeld wordt versterkt door de boodschappenlijstjes die aan het akkoord zijn toegevoegd. Die van de VVD was duidelijk het langst en hun winkelwagentje is ook riant gevuld. Het lijstje van BBE is daaraan toegevoegd. En voor wie goed leest, ziet dat de CU ook een enkel puntje in de winkelwagen mocht gooien.
Of de PvdA ook een boodschappenlijstje had wordt niet duidelijk, want concrete afspraken die te herleiden zijn naar de PvdA zijn niet in het akkoord te vinden. En dat is zorgelijk. Niet alleen omdat de PvdA in de regel hele goede standpunten heeft, maar ook omdat deze scheve uitkomst een recept is voor gedonder in de coalitie.
De wethouder duurzaamheid was de afgelopen jaren vaker niet dan wel bij de regionale energie-overleggen. En als hij er was, had hij ruzie met de PvdA-gedeputeerde over windmolens. Voor de lokale PvdA blijkbaar geen enkele belemmering om weer vier jaar met deze wethouder in zee te gaan. Opmerkelijk.
Opmerkelijk is ook het voorstel van de coalitie om een eigen energiebedrijf op te richten. Wellicht is het aan uw aandacht ontsnapt, maar we hebben reeds een zeer succesvolle energie-corporatie in onze stad: Enschede Energie. Het lijkt ons goed dat de gemeente de samenwerking met hen veel actiever gaat zoeken.
Ik zou er daarbij ook op willen wijzen dat niet alleen de energieopgave enorm is, de gehele opgave voor het buitengebied is enorm, als je alleen al kijkt naar het aanpakken van de stikstofproblematiek. Dat gaan we niet oplossen door drie keer per jaar te vergaderen in het buitengebied. Wie verzint zo’n hoofdlijn, vraag ik me dan af.
Een van de weinige onderwerpen waar stappen op worden aangekondigd is op het gebied van mobiliteit. En eerlijk is eerlijk, dat zijn grote stappen. Grote stappen terug in de tijd.
Waar de ene na de andere stad zich realiseert dat automobiliteit ten koste gaat van de leefbaarheid en aantrekkelijkheid van de stad, krijgt de automobilist in Enschede ruim baan. We gaan mensen aanmoedigen om met de auto naar de binnenstad te komen. Waar veiligheid een riante plek krijgt in het akkoord, valt er niets te lezen over de aanpak van fietsendiefstal. Of over deelvervoer. Nee, in plaats daarvan maken we parkeren gratis.
Dat is geen lastenverlichting voor inwoners. Dat is een subsidie op automobiliteit. 400.000 euro per jaar minder beschikbaar voor zorg, jeugd, sport, verduurzaming of echte lastenverlichting.
Deze coalitie geeft aan de samenwerking te willen zoeken met de oppositie en veel met de raad als geheel te willen beslissen.
Maar ondertussen wordt alle financiële ruimte verdeeld over de coalitiepartijen, zonder een visie, zonder afspraken over de grote onderwerpen en zonder een financieel afwegingskader.
Het wachten is op het moment dat u de oppositie aanspreekt op hun verantwoordelijkheid om te komen tot een sluitende begroting.
