Menu
D66 Enschede heeft het Klachtencommissariaat behouden voor de stad. Het college had een foutje gemaakt in de zomernota. Gelukkig wist de raad te voorkomen dat de Klachtencommissaris vleugellam werd. Lees in deze blog hoe dit in zijn werk ging.
De zomernota is de opmaat naar de begroting. Omdat Enschede in financieel zwaar weer zit moest het college van burgemeester en wethouders allerlei bezuinigingen voorstellen aan de gemeenteraad. Eén van die bezuinigingen was het verlagen van het budget voor het Klachtencommissariaat van 269.000 euro naar 100.000 euro per jaar. Het college noemde dit een “basisvariant.”
Maar dit was een beetje dom van het college. Die basisvariant heeft nooit bestaan. Wanneer je een kleine twee ton weghaalt bij het Klachtencommissariaat, houd je alleen nog de Klachtencommissaris zelf over. En die Klachtencommissaris kan nauwelijks werk meer doen want zij heeft geen ondersteunende medewerkers meer. De Klachtencommissaris heeft nog nooit zonder ondersteuning gewerkt. En het aantal klachten is alleen maar meer geworden.
Sterker nog, de Klachtencommissaris probeert nu juist een zaak op te lossen, voordat het een klacht wordt. Dit bespaart de gemeente geld en energie. Dus is het korten van de Klachtencommissaris geen echte bezuiniging. Want de kosten elders in de organisatie zullen stijgen. Bovendien heeft de gemeenteraad in de Verordening klachtenbehandeling bepaald dat het college voldoende geld aan de Klachtencommissaris geeft zodat zij haar werk kan doen. En de Klachtencommissaris is ook onafhankelijk.
Nu moest ik een motie schrijven om de bezuiniging uit de zomernota te halen. Alleen noopte mij dat wel tot het vinden van 169.000 euro. Gelukkig had ik gevraagd naar een andere opvallende post uit de zomernota. Het college wilde jaarlijks 300.000 euro investeren in de ontwikkeling van de organisatie. Gezien dit hoge bedrag vroeg ik mij af wat het college voor drie ton gaat doen. Ik kreeg een uitgebreid antwoord hierop. Een waslijst aan geschatte bedragen telt op tot € 300.000 aan organisatie-ontwikkeling. Mijn inschatting was dat dit ook wel gehalveerd kan worden. Zo had ik het geld gevonden voor de Klachtencommissaris.
Mijn motie werd gelukkig in overgrote meerderheid door de raad aangenomen. Zo is het Klachtencommissariaat behouden. Dit ‘bedrijfsongeval’ is opgelost en heeft geen permanente schade opgeleverd. De raad heeft zo ook nog eens de onafhankelijke positie van de Klachtencommissaris onder het college bevestigd. Voor iedereen in het stadhuis is nu duidelijk dat je met je handen van het Klachtencommissariaat afblijft.
