Enschede ontmoet elkaar in Den Bosch tijdens congres 115

Om 7:15 uur stappen Ivo en Aad in de auto bij Nejra om samen naar Den Bosch af te reizen. Onderweg krijgen we berichten uit de auto van Maria en van Gert Jan, die beide met meerdere leden carpoolen.
In de enorme en sfeervol aangeklede hal van het congrescentrum 1931 kan ieder zelf een goede bak koffie of thee pakken. Alle ruimtes van het centrum zijn in gebruik voor deelsessies en plenaire bijeenkomsten.

Ik wil in ieder geval het gesprek met Ernst Kuipers niet missen. We hebben een scherpe vraag aan hem voorbereid: hoe hij de verbinding met het sociaal domein en de zorg gaat organiseren.
Samen met Linsey, Nejra en Amy trekken we naar de workshopruimte die al aardig vol loopt. Als dhr. Kuipers nog eventjes in gesprek is, maken wij snel een selfie.

Zo makkelijk en prettig als hij op de foto met ons meedoet (terwijl we dat niet eens in de gaten hadden), zo is hij ook in gesprek met mensen in de zaal. Een deelnemer maait ons het gras voor de voeten weg, en stelt een vraag over preventie. Een andere deelnemer vraagt iets over specialistische IC-zorg, weer een ander over samenwerking tussen ziekenhuizen. We zijn onder de indruk van zijn prettige, inhoudelijke manier van antwoorden. Hij draait er niet om heen, luistert goed en geeft oprecht antwoord.

Tussen de sessies door ontmoeten we steeds meer mensen uit Enschede en andere gemeenten. Ook bekende bewindslieden lopen ‘vrij rond’ en zijn eenvoudig aan te spreken.

Bij de sessie over sociaal-liberalisme ben ik blij verrast. We gaan in gesprek wat de uitgangspunten betekenen en hoe de partij de afgelopen decennia daar betekenis aan geeft. Het helpt mij om woorden te geven aan datgene waar ik in geloof en waarom ik actief lid ben van D66.

Van Ivo moet ik toch zeker gaan kijken bij de plenaire ruimte, waar zaken in stemming worden gebracht. Daar worden we op de wenken bediend. Bij binnenkomst vindt er een stemming plaats over het verdere proces van de sessie, omdat er een motie over het openzetten van de Groninger gaskraan buiten de tijd zou dreigen te vallen. Blijkbaar is half Groningen afgereisd om tegen te stemmen. Bij de vier microfoons staan meer dan 70 personen om hun zegje te doen. Veel beheerste emotie, veel sprekers die het eens zijn met de vorige spreker maar toch hun verhaal willen doen; het wordt al snel duidelijk dat deze motie het niet redt.

Na de middagsessies en veel bijpraten met verschillende leden, wordt het tijd om naar huis te gaan. Al met al een leuke ervaring waar ik nieuwe D66’ers heb leren kennen én nieuwe inzichten heb gekregen.