Adoeeee, mijnheer de voorzitter,
Ik zie u denken, ach die Van Esch is de weg kwijt, we hebben het toch al gehad over de Tong Tong Fair en daar is toch al een motie voor aangenomen. Maar ik wil het niet hebben over die motie, ik wil het met u hebben over de Indische e-motie! En van de Indische emotie ben ik opgemaakt, ben ik opgevoed en ben ik doorgestoomd. En niet alleen ik, maar met mij ook tienduizenden andere Hagenaars met Indische wortels.
In december hebben we de Tong Tong Fair in de begrotingsdebatten gestopt als een laagje uit de spekkoek. We hebben er samen over gestemd, maar we hebben over de Fair weinig gehoord en geleerd. Heel blij ben ik met ik met de insprekers. Zij hebben duidelijk gemaakt wat de Tong Tong Fair nu betekent voor Den Haag en de rest van Nederland.
Zelf ben ik opgegroeid met dit evenement. Toen heette het nog de Pasar Malam Besar. Een oud-oom van mij, Oom Herman Frieser, had een katapult schiettent op de Pasar. Jarenlang stond hij daar met zijn katapults als een soort kermis. Of mijn oom Loe McLennan die de decoraties maakte. In het dagelijks leven was hij docent aan de Koninklijke Academie, maar voor dit jaarlijkse feest hielp hij graag mee om het prachtig aan te kleden. Mijn zusjes verkochten er kokosmelk in een stand en ik heb met mijn zusjes een keer, een vage herinnering, mee gelopen met een batik modeshow. Wees gerust, ik laat geen foto’s zien. Voor mijn Indische familie was het HET hoogtepunt van het jaar en voor de kinderen, zoals ik, een kennismaking met de leefwereld van die voorouders. Mijn grootouders zijn er niet meer en mijn vader behoort met zijn 87 tot de laatsten die nog over Indië kunnen spreken. Maar wij kinderen hebben de Indische cultuur meegekregen en ook doorgegeven aan de generaties van nu. De Tong Tong Fair is uitgegroeid tot het grootste Euraziatische festival van de wereld.
Het staat nu niet meer voor het Indië van lang vervlogen tijden, maar het staat voor een levende bi-culturaliteit, het staat voor de eerste grote groep van allochtonen, om het nare woord maar te gebruiken, die naar Nederland is gekomen. Een festival als toonbeeld van hoe niet-westerse culturen kunnen vermengen met de Westerse cultuur en daarmee iets nieuws en waardevols hebben toegevoegd. Een festival dat in Den Haag is bedacht, gegroeid en nu niet meer weg te denken is. Een festival dat hoort bij Den Haag zoals Vlaggetjesdag bij Scheveningen. Een festival waar je niet mee aan de haal gaat, maar wat je als stad wil faciliteren, want dat verdient het festival, dat verdient de Indische cultuur en dat verdienen alle mensen die er van genieten en er in grote getalen naar toe gaan.
Aan de wethouder vraag ik slechts: wanneer wordt de motie uitgevoerd en is de Tong Tong Fair ook toegevoegd aan de lijst met Beeldbepalende Festivals? Kunnen we vanaf 2025 ook rekenen op de Tong Tong Fair op het Malieveld in mei/juni?
Zou het niet prachtig zijn als we op de geboortedag van de oprichter van de Pasar Malam, Tjalie Robinson, voor eens en altijd de Tong Tong Fair kunnen behouden voor Den Haag?
Terima kassi, voorzitter.
Van Esch: Roep het Indische icoon Tong Tong Fair uit tot beeldbepalend evenement
Andrew van Esch - Beeld: Martijn Beekman
Den Haag is een stad met een rijke Indische geschiedenis en duizenden Hagenaars hebben een Indische achtergrond. Zo ook raadslid Andrew van Esch. In de commissie bestuur van 10 januari maakt hij zich daarom nogmaals hard voor de Tong Tong Fair. Dit iconische Haagse event moet een Haags event blijven, en daarom pleit Van Esch ervoor om het op de lijst van beeldbepalende evenementen te zetten.
Lees hier zijn volledige inbreng.