Regenboogbeleid
Wij juichen het toe dat onze gemeente een Regenbooggemeente is. In het kader van LHBTI-emancipatie willen wij ervoor zorgen dat het gemeentelijk regenboogbeleid inclusief is, en dat het een bijzondere
aandacht kent voor veiligheid, jongeren en kwetsbaren, en zichtbaarheid. Wij denken aan de volgende aanvullende maatregelen:
- Langs de lijnen. Helaas is het vaak nog gebruikelijk om bepaalde woorden, zoals ‘homo’, te gebruiken als scheldwoord. Dat zien wij met name terugkomen op scholen en op sportvelden. Dat kunnen en mogen we niet langer accepteren. Wij zouden daarom graag zien dat alle scholen en sportverenigingen een regenboogplan maken, waarin ze uitleggen op welke manier ze diversiteit en inclusie stimuleren.
- Festivals en concerten. Wij stellen voor dat alle organisatoren van evenementen in de gemeente Borger-Odoorn ook plannen indienen over inclusie en diversiteit. Alle evenementen moeten namelijk voor iedereen vrij toegankelijk zijn. Daarbij denken we op deze manier bovendien mensen te bereiken, die we anders niet zo snel zouden spreken.
- De regenboogvlag. Ieder jaar wappert de Regenboogvlag op het gemeentehuis. Wij zijn sterk voorstander van deze manier van zichtbaarheid. Wij verwachten dat scholen, (sport)verenigingen en dorpshuizen zich hier ook bij aansluiten.
- Veiligheid. Op het gebied van veiligheid denken wij flinke stappen te kunnen maken door een diversiteitscoördinator aan te stellen op het gemeentehuis, met scholen in gesprek te gaan over de rol van leerkrachten, en binnen het veiligheidsberaad ook aandacht te vragen voor specifieke LHBTI-aanpakken door agenten op straat.
- Ouderen. Wij vinden het belangrijk dat iedereen zichzelf kan zijn, op elke leeftijd. Wij willen daarom in gesprek gaan met zorginstellingen voor ouderen, over het gevoerde beleid voor diversiteit en inclusie. Verhuizen naar een zorgomgeving zou nooit moeten betekenen dat iemand niet meer zichzelf kan zijn, of worden.
- Acceptatie. Voor iedereen, maar ook zeker voor jongeren en kwetsbaren, kan het bijzonder moeilijk zijn om uit de kast te komen. Ook omdat het lastig is bepaalde patronen te doorbreken in onze gemeente. Het is niet normaal om ‘ze moeten wel normaal doen’ te zeggen, maar toch horen we het nog vaak. Het helpt daarbij om een netwerk te hebben van gelijkgestemden. De gemeente dient daarom altijd ondersteuning te bieden aan LHBTI-organisaties. Bovendien willen wij dat er plannen ontwikkeld worden om ook in de dorpen en wijken plekken te realiseren waar personen terecht kunnen met vragen, of gewoon voor een luisterend oor.