Lieve Amsterdammer,
Met pijn in het hart informeer ik je over mijn besluit om mijn functie als wethouder van Amsterdam neer te leggen. De diagnose Progressieve Primaire MS heeft mijn wereld natuurlijk behoorlijk op zijn kop gezet, maar ik voelde mij strijdbaar om de periode als wethouder af te maken. Helaas moet ik nu – na enkele weken en een behandeling verder – concluderen dat ik mij op dit moment niet fit genoeg voel om het wethouderschap in te vullen zoals ik dat noodzakelijk vind.
Ik heb altijd een wethouder willen zijn die elke dag tot het gaatje kan gaan voor Mokum en haar inwoners en op dit moment lukt mij dat niet. Ik merk dat ik er moeite mee heb half werk te leveren, en ik helaas nog enorm moet wennen aan een realiteit waar ik mijn energie moet doseren en naar mijn lichaam moet luisteren. Ik zal mij de komende maanden in de luwte gaan richten op herstel, om hopelijk later weer ergens anders een bijdrage te kunnen leveren aan Amsterdam of de maatschappij.
De afgelopen 11 jaar heb ik in de lokale politiek doorgebracht om gezamenlijk te werken aan het beter maken van onze geliefde stad. Hoewel de problemen ook in Amsterdam nooit op zullen raken, ben ik trots op de bijdrage die ik heb kunnen leveren aan het realiseren van meer betaalbare woningen en de ontwikkeling van de stad. Samen hebben we van middenhuur een begrip gemaakt en gewerkt aan de buurten van de toekomst waar elke Amsterdammer zich thuis kan voelen. Het was een eer om samen met jullie te werken. Ik ben dankbaar voor de samenwerking en het vertrouwen dat ik heb mogen ontvangen. En voor de vele grapjes, lolletjes en geintjes die het serieuze werk elke dag zo aangenaam hebben gemaakt.
Amsterdam is de mooiste stad ter wereld. Met inwoners even bijdehand als dat ze groot zijn. Een stad waar om elke centimeter ruimte gevochten wordt, of het nou betrokken buren of belangengroepen zijn. Ik wil al deze mensen en insprekers enorm bedanken. Hoewel het er soms niet bepaald genuanceerd aan toe ging, heb ik altijd enorm genoten van deze discussies en hebben ze de plannen altijd beter gemaakt.
Speciale dank hiervoor gaat uit naar de bewoners van de Wildemanbuurt en specifiek naar Asmae en Saida van Actiegroep Wildeman. We hebben elkaar aan het begin van deze periode beloofd door roeien en ruiten te gaan om de Wildeman te verbeteren en samen hebben we laten zien dat de politiek nog steeds kan leveren. Ik ben ervan overtuigd dat de Wildemanbuurt over een aantal jaren niet meer terug te herkennen is en dat zal ik altijd mijn grootste prestatie vinden omdat het laat zien dat de politiek wel degelijk levens kan veranderen en stedelijke ontwikkeling daarvoor een fantastisch instrument is.
Het was een eer en een voorrecht om zo’n substantieel deel van mijn leven tot nu toe in het teken te stellen van Amsterdam. Voor mij zit die periode er nu op en geef ik het stokje door. Gunt u mij nog een hartekreet: Amsterdam is een droom, een gedachte, een idee. Als je een bijdrage levert dan ben je Amsterdammer. Of je nou uit Doetinchem, Damascus, Detroit of de Derkinderenstraat komt, als je meedoet dan ben je Amsterdammer. Laten we er samen alles aan doen om te zorgen dat dat stuk van ons DNA fier overeind blijft, in deze tijden van aanwakkerende xenofobie en opkomend fascisme. Juist nu is de strijd tegen onzin, onrecht en onverdraagzaamheid meer nodig dan ooit. Ik – en vele Amsterdammers – rekenen op u.
Met vriendelijke groet,
Reinier van Dantzig
Afscheidsbrief Reinier van Dantzig