Menu
Beeld: D66 Alphen aan den Rijn
Mijn betrokkenheid bij D66 als partij dateert uit de periode dat Pechtold als enige optrad tegen Wilders een duidelijke positie innam tegen diens politiek en manier van politiek bedrijven. Ik kwam bij de fractie toen in 2017 het verkiezingsprogramma moest worden geschreven en ben sindsdien gebleven.
Voor mij ligt het aantrekkelijke van de lokale politiek in de directe verbinding tussen plannen en werkelijkheid. We leren uit werkbezoeken, gesprekken en verkenningen wat er speelt. Op basis daarvan formuleren we een passende oplossing, dienen moties in en benadrukken altijd en overal het belang van participatie, het betrekken van inwoners bij de besluitvorming.
Ik loop graag een rondje door de wijk en langs de Heimanswetering. Ik houd van de keerlus voor de boten, achter het Weteringpark. Je bent hier aan de rand van de stad, met een prachtige blik over de weilanden en een molen.
Alphen aan den Rijn heeft dankzij de herindeling een goede omvang gekregen die veel mogelijkheden biedt. We hebben voldoende volume om goede voorzieningen te realiseren en veel betrokken inwoners die een mooie bijdrage aan de stad kunnen leveren en al leveren.
D66 is een partij waarbij ik me automatisch thuis voel. Als ik nadenk over een maatschappelijke kwestie merk ik dat ik bij D66 vrijwel altijd een mening vind zoals ik die zelf ook zou formuleren.
Eén favoriet boek is moeilijk te kiezen. Maar wat me meteen te binnen schiet zijn twee romans die heel veel indruk op mij maakten. Alleen met de goden van Alex Boogers en Wees onzichtbaar van Murat Isik. Dit zijn romans die me op een literaire manier in een leefwereld brengen die mij anders onbekend was gebleven.
Evenementen bezoeken is tegenwoordig moeilijk, maar gelukkig zijn er online alternatieven. Als laatste zag ik – helaas opeens toch online – La Menagerie de Verre van Tennessee Williams, waarin de geweldige actrice Isabelle Huppert een hoofdrol speelde. Ik ga graag naar voorstellingen van het ITA, omdat ze vaak heel vervreemdend zijn. Dat maakt het soms irritant, maar altijd weer interessant.