Verplicht openbare scholen niet tot gebedsruimtes

In Nederland moet iedereen altijd en overal zichzelf kunnen zijn. Je vrij voelen om te kunnen zijn wie je bent is voor D66 een belangrijke waarde, ook als het gaat om uitdragen van je levensovertuiging. Het onderwijs is voor jongeren een van de belangrijkste plekken waar zij hun identiteit en blik op de wereld verder ontwikkelen. Hen verbieden om te bidden op school, of beperken in de expressie van hun geloofsovertuiging, beperkt hen in de vrijheid om zichzelf te zijn.

De discussie, over of scholen gebedsruimtes beschikbaar moeten maken voor hun leerlingen, laaide op in Utrecht nadat een directeur van een openbare school, het Leidsche Rijn College, weigerde zo’n ruimte beschikbaar te stellen nadat leerlingen daarom hadden gevraagd. Wethouder Eerenberg gaf hierover aan dat hij gesproken heeft met de schoolleiding, dat het nooit zo mag zijn dat bidden verboden wordt op school, maar dat het college niet vindt dat de school een aparte gebedsruimte moet realiseren. Dit is in lijn met wat de Commissie gelijke behandeling eerder oordeelde: ‘Een school mag leerlingen niet verbieden te bidden, maar heeft geen plicht om een speciale ruimte daarvoor ter beschikking te stellen.’ Wel heeft de wethouder de school aangemoedigd het gesprek aan te gaan met ouders en leerlingen om te zoeken naar een oplossing die past bij de school, en de verschillende perspectieven van ouders en kinderen.

Openbare Scholen zijn een plek waar ruimte moet zijn voor iedereen. Ze zijn per definitie niet antireligieus, maar juist een plek waar jongen in aanraking gebracht worden met alle levensbeschouwingen en geloofsovertuigingen, zonder dat er één meer of minder ruimte en aandacht krijgt. Van de Wilt: “Wat D66 betreft past het daarom niet bij het karakter van openbaar onderwijs om te eisen dat er een gebedsruimte voor één bepaalde geloofsovertuiging wordt ingericht. Wat D66 betreft zou het passender zijn om voor een algemene stilteruimte te kiezen, waar alle leerlingen gebruik van kunnen maken.”