Lievelingsplek in je gemeente (en waarom?)
Woonkamers van buren die me toestaan de voeten op tafel te leggen. Omdat gastvrijheid en oprechte aandacht voor elkaar belangrijk voor me zijn en de basis van elke gemeenschap vormen.
Omdat ik in oktober 2003 de stemgerechtigde leeftijd van 18 jaar zou gaan bereiken ben ik me vanaf het begin van dat jaar gaan verdiepen in de Nederlandse politiek. De Tweede Kamerverkiezingen kwamen voor mij net te vroeg, maar bleken een mooi begin van mijn zoektocht; wat vind ík nou?
Na inlezen, meerdere pogingen tot verdieping en het volgen van de politiek via de beschikbare mediakanalen kwam ik tot de conclusie dat de enige manier om écht een weloverwogen keus te kunnen maken je voor elke verkiezing steeds elk verkiezingsprogramma moet lezen van alle partijen die je overweegt. Na al deze moeite was de teleurstelling vaak groot wanneer mijn stokpaardjes in coalitieonderhandelingen geofferd werden en reden om het stemmen anders te gaan benaderen.
Verkiezingsprogramma’s naast regeerakkoorden houdend viel me op dat de uitdagingen die voorzien worden voor een bepaalde periode de basis zijn voor elk regeerakkoord, maar dat de uitdagingen die zich aandienen tíjdens een regeerperiode een minstens zo grote invloed op beleid uit kunnen oefenen.
Keer op keer kwam D66 met de pragmatische en weloverwogen antwoorden op onvoorziene omstandigheden. Overigens was ik het ook lang niet altijd eens met de gemaakte keus, maar dat maakt me alleen maar meer D66’er. Binnen D66 worden argumenten gewogen. En het kan best voorkomen dat de ene D66’er een specifiek argument zwaarder weegt dan een partijgenoot, maar aan elke mening liggen altijd argumenten ten grondslag. Politiek op een dergelijke feitelijk wijze benaderen past bij me en in 2008 besloot ik lid te worden.
Woonkamers van buren die me toestaan de voeten op tafel te leggen. Omdat gastvrijheid en oprechte aandacht voor elkaar belangrijk voor me zijn en de basis van elke gemeenschap vormen.
Vanuit feiten de verbinding met elkaar zoeken op polariserende thema’s, waar emotie in debatten vaak de boventoon voert.
Het pragmatisch kijken naar een dilemma en alle argumenten zorgvuldig wegen. Beschaving is voor mij de manier waarop de maatschappij omgaat met diegenen waarbij het leven even tegenzit. D66 doet dat zeer zorgvuldig; met zo veel mogelijk vrijheid voor iedereen, maar zonder iemand te laten vallen.
Robert Jordan – Wheel of time: Wanneer een wereld dermate veel verschilt van onze werkelijkheid dat vrijwel niets me meer aan de dagelijkse realiteit doet denken kan ik daar volledig in opgaan en écht ontspannen.
Daar heb ik geen actieve herinnering aan. De pandemie gooit steeds roet in het eten. Ik vermoed de bioscoop of het theater. En dan het liefst een fantasy film of een stuk cabaret. Om te genieten van de geweldige filmmakers, Roger Deakins bijvoorbeeld, van tegenwoordig of de verhalen van Ali B op het theaterpodium.