Menu
Dick Polman - Beeld: D66 SV
Er is zoveel te doen. Daarvoor is het in elk geval belangrijk dat D66 weer terug komt in de raad en hopelijk ook in het college. Daar hebben we met een mooie groep aan gewerkt en we zijn er klaar voor. Er staat een sterk team. En ik ben trots daarvan onderdeel te mogen zijn.
Om vanuit onze eigen ideeën, samen met anderen te werken aan bijvoorbeeld meer woningen, het klimaat, kansenongelijkheid, een sterke duurzame economie en voor mij in het bijzonder aan het vertrouwen in de overheid.
Ieder mens is uniek. En samen kunnen en moeten we werken aan de toekomst. Met respect voor elkaar en ieders eigenheid. Kansen bieden en ondersteuning als het nodig is. Dat vraagt ook om een gezonde, duurzame economie. Ondernemers zijn daarin een belangrijke partner voor de gemeente.
Dat is een moeilijke vraag. Stichtse Vecht heeft zoveel mooie plekken! Langs de Vecht, aan de plassen, in de dorpen, het landelijk gebied. Mijn eigen huis, samen met mijn vrouw en nu nog 1 stiefdochter. Van daaruit kunnen we heerlijk wandelen door het dorp of langs de weilanden.
Stichtse Vecht heeft een uniek karakter met z’n verschillende kernen, de Vecht en het monumentale historische erfgoed. En een mooie mix aan inwoners en ondernemers. Gelegen tussen Utrecht en Amsterdam. De kansen die we moeten pakken is daar het goede uit te halen en te zorgen dat alle bewoners zich thuis kunnen voelen en de kans hebben zich te ontwikkelen. En dat geldt ook voor de ondernemers.
Al mijn leven lang ben ik een overtuigd stemmer op D66. Ik voel me thuis bij D66 vanwege het fundament van een democratische en transparante partij met een realistische en pragmatische inzet om kansen te pakken en problemen aan te pakken. Het individu centraal, eigen keuzes en verantwoordelijkheid en tegelijk met een sociaal gezicht met oog voor de benodigde ondersteuning en voor maatschappelijke vraagstukken. Een ruim en positief wereldbeeld op Europa en de wereld. Dat zijn voor mij essentiële waarden.
Papillon (Henri Charrière) en de gelijknamige film uit 1973 met Steve Mcqueen. Gaat over iemand die ondanks veel tegenslagen volhoudt en uiteindelijk lukt het te ontsnappen. Dit boek las ik in de nachtwake bij mijn moeder in 1986, vlak voor haar overlijden. Dat geeft het een bijzondere betekenis.
Mijn vrouw en ik gaan graag naar de opera of soms een klassiek stuk (zoals Matthäus passion), maar de laatste keer is alweer te lang geleden! Prachtige muziek, ontspannend.