Een aanvraag waaruit niet blijkt of de zonneladder is gevolgd. En als de zonneladder wel is gevolgd, waarom liggen de daken en al het andere wat in de zonneladder staat dan nog niet vol? Dit is de tweede aanvraag voor zonnepanelen op landbouwgrond die aan de raad wordt voorgelegd en als we zo doorgaan dan is die zonneladder een wassen neus.
Zonnepark Eesveen en andere parken in Steenwijkerland
Zonnepark Eesveen. Een zonnepark op landbouwgrond. Een park op de prachtige Eesveense hooilanden. Een zonnepark naast woningen, naast een ontwikkellocatie. Een aanvraag waaruit blijkt dat er lokaal flinke lasten moeten worden gedragen. Een aanvraag waaruit niet blijkt hoeveel het aan lokaal eigenaarschap oplevert. Behalve een korting op de aanschaf van zonnepanelen voor een aantal omwonenden, zoals heer Scholtmeijer in zijn inspraakreactie aangaf. Maar dit lokaal eigenaarschap is nog niet uitgewerkt, dus nog niet hard.
Geen beperkingen in huidig beleid
Wat uitermate treurig is in het beleid zon op land, het beleid dat de gemeenteraad in mei 2019 vastgesteld heeft, is dat er verder geen beperking in opgenomen is. Met uitzondering van onze zwaarbevochten beperking op weidevogelgebieden. Meer beperkingen wilde de raad destijds niet. Ik heb de vergadering van destijds nageluisterd en ik vroeg toen: ‘Moeten we niet meer beperkingen opleggen? Geven we nu geen vrijbrief om al onze kostbare gronden te gebruiken?’ Ik heb vooral de heer Bus (BGL) hierop bevraagd en hij ontkende dat dit punt voor hem op dat moment van belang was. Ik vraag me af hoe meneer Bus en de andere raadsleden daar nu over denken. Hadden we geen beperkingen moeten opleggen?
De agrarische belangenbehartigers in onze raad, die elke keer zo hard roepen dat ze geen zonnepanelen op kostbare landbouwgrond willen, hebben toen geen enkele beperking voorgesteld. Ze hadden alle gebieden die niet in de zonneladder genoemd worden, kunnen uitsluiten. Hierdoor moet de zonneladder toegepast worden. Ze roepen wel heel hard, maar doen niets.
De vraag van de inwoners: ‘Waarom op deze locatie?‘ is dus simpel te beantwoorden: omdat deze locatie door geen enkele partij uitgesloten is.
Eesveense Hooilanden • Beeld: D66
Hoe is de participatie?
In veel raadsvergaderingen, bijvoorbeeld over de RES, heeft de fractie van D66 opgeroepen tot meer lokaal eigenaarschap. Dat betekent dat inwoners moeten kunnen participeren in het project. Ook daar is geen gehoor aan gegeven. Daarom verdwijnen al onze kostbare subsidies naar het buitenland.
Bij veel stukken die aan de gemeenteraad worden voorgelegd, klagen de inwoners steen en been over de participatie. En veel gemeenteraadsleden geven die inwoners gelijk. Maar hoe komt dat? Inwoners lijken te denken dat participatie inspraak is. Inspraak waarbij hun belangen gewogen worden op een manier dat het initiatief van de aanvrager niet door kan gaan. Waarom vertellen partijen de inwoners niet dat dit een gepasseerd station is? Deze belangen moesten onderdeel zijn van het vastgestelde beleid. Men kan nu alleen nog maar participeren in een proces. Door het vaststellen van het beleid, is een aanvraag niet meer tegen te gaan. We kunnen de aanvrager hooguit vragen om rekening te houden met de belangen van de inwoner, voor zover dat mogelijk is.
Waarom legt de gemeente dat niet duidelijker uit aan inwoners? Volgens D66 kan de gemeenteraad planologisch niets weigeren als het niet uitdrukkelijk uitgesloten of beperkt is. Anders we maken onszelf als raad volstrekt onbetrouwbaar. Een lastige afweging, ook voor dit zonnepark Eesveen.
D66 wil graag een klimaatvriendelijk aarde nalaten aan de jeugd. Wij zien zon en wind als tijdelijke energievoorzieningen in de transitie van fossiele grondstoffen naar duurzaam opgewekte energie. D66 kan daarom niet om zonne-energie heen. Maar dit beleid zonder lokaal eigenaarschap vinden we ronduit slecht. We staan voor een impasse.
Stemverklaring
We hechten enorm aan rechtszekerheid. En toetsen of een locatie passend in de omgeving is, mag niet ongefundeerd zijn. Dit moet vooraf bekend zijn in het beleid. Op basis van bovenstaande, was ik de vorige het enige raadslid dat voor stemde om ons eigen beleid te toetsen, dat doet zeer. Zeker investeerders maken ongelofelijk hoge kosten om zo’n plan te presenteren en dat moet bij diverse partijen in de raad goed bewust van zijn. Dat vind ik een hele lastige. We hebben het er lang over gehad voorzitter en uiteindelijk hebben we in de fractie ervoor gekozen dat we opkomen voor de zwakkere partij en dan zal dit keer Groenleven de gang naar de rechter moeten gaan. Daar ligt dan uiteindelijk de rechtszekerheid. Dus over zonnepark Eesveen: ik stem in dit geval tegen, maar met pijn in het hart.