Aan de(n) IJssel

Krimpen aan den IJssel ligt aan de Hollandsche IJssel en is de plaats waar ik geboren ben. Aan de Verbindingsweg om precies te zijn. Later verhuisden mijn ouders naar de Waalsingel.

Herinneringen aan EMK-terrein

Onze buurman in die tijd was schipper op een motortankschip, daarmee voorzag hij binnenvaartschepen van brandstof. In het vooronder stonden blikken verf. Eerst voer hij op de Bram en later op de Esso Nederland 120. Deze laatste vaart nog steeds, maar nu onder de naam Buizerd. De ligplaats van de Esso Nederland 120 was bij de Koolteerfabriek, het huidige EMK-terrein. Mijn opa, Gijsbert Schenk, is daar nog portier geweest. Het rook er altijd heel bijzonder en je moest goed opletten waar je liep, anders viel je in één van de putten. Ik was heel goed bevriend met de zoon van de schipper en na al die jaren ben ik dat nog steeds. Als kleine jongen mocht ik meevaren. Geweldig vond ik dat!

Sigarenwinkel van
Jan van Dam

Achteraf gezien was dat heel bijzonder, want ik kon in die tijd nog niet zwemmen en er waren geen zwemvesten aan boord. Zelfs de schipper kon niet zwemmen! Het was wel mijn eerste kennismaking met de rivier de Hollandsche IJssel. Ik heb nog steeds mooie herinneringen aan die tijd. Een emmer aan een touw ging overboord voor water om je handen te wassen met groene zeep, om ze daarna af te drogen met een dot poetskatoen. De sigarenrook en de kopjes Nescafé. De sigaren werden gekocht bij de sigarenwinkel van Jan van Dam aan de Lekdijk. Jan was ook postbode en zijn vrouw runde de winkel. Het rook er heerlijk als je daar binnenstapte! Om de sigaren zaten sigarenbandjes en in de doos één plaatje van een schip. Deze werden in die tijd driftig gespaard. Mijn vriend en ik konden ook gewoon naar Van Dam om sigaren te kopen voor zijn vader. Tijden veranderen!

Zo koud maak je vandaag
de dag niet meer mee

De winters van nu zijn bij lange na niet meer de winters van toen. Het was in 1963 dat het zo hard had gevroren, dat de Hollandsche IJssel dicht lag en erop geschaatst kon worden. Die tijd ga ik vast niet meer meemaken. Man, wat kon het vriezen. Leg nu maar eens uit dat het zo koud was dat de bloemen aan de binnenkant van de ramen zaten. In de slaapkamer had je geen verwarming en er lag zeil op de vloer. Als je beneden kwam brandde de kachel al en ging ik daar lekker voor liggen om op te warmen.

Tegenwoordig kun je met een app op afstand de verwarming aanzetten, zodat het lekker warm is als je thuiskomt. Andere mooie herinneringen aan de Hollandsche IJssel zijn de speedbootraces die werden georganiseerd door Arie de Boom. Een groot spektakel! Deze werden op zondag gehouden en eigenlijk mocht ik er niet heen. Stiekem ging ik toch!