Alhoewel ik open de Gemeenteraadsverkiezingen maart 2022 ben ingegaan, was ik toch wel een beetje teleurgesteld dat ik geen zetel in de gemeenteraad heb weten te bemachtigen als vijfde op de kieslijst. Ik kwam 10 stemmen tekort! Ik heb deze teleurstelling snel naast me neergelegd, want ja, we moeten verder. Dan maar als commissielid. Dit klinkt erger dan het is. Ik ben eigenlijk superenthousiast. Enthousiast over de politiek, lokaal maar ook vooral buiten de lokale grenzen van D66 Vijfheerenlanden kijk. Niet dat ik iets ambieer in die richting. Ik wil gewoon leren. Ik wil weten hoe het werkt. Hoe de politiek werkt. Vooral hoe processen gaan. Ik probeer zoveel mogelijk te netwerken, informatie te vergaren, te lezen.

Ik stel me op als brugklasser in de politieke school die vier jaar duurt, tot aan de volgende gemeenteraadsverkiezingen in 2026. Doet me heel erg denken aan mijn middelbare schooltijd en mijn studententijd. Ik heb leren/studeren altijd erg leuk gevonden.

Mijn idee om buiten de lokale grenzen te kijken bracht me eind mei in de Tweede Kamer, waar ik een rondetafelgesprek heb bijgewoond van de vaste commissie voor Buitenlandse Zaken. Het betrof de uitkomsten van het onderzoeksprogramma ‘Dekolonisatie, onafhankelijkheid, geweld en oorlog in Indonesië, 1945-1950’. Dit onderwerp ligt mij na aan het hart gezien mijn Molukse achtergrond. Erg serieus allemaal. Gelukkig gebeurde er in de pauze iets niet serieus. Soort van. Ik had een van de aanwezige Tweede Kamerleden bijna ge-ambushed, ware het niet dat de bode mij tegenhield. Ik wilde namelijk heel graag kennismaken met Sjoerd Sjoerdsma! De bode zei nadrukkelijk: “Wilt u alstublieft hier wachten, de kamerleden komen naar u toe!” Ook goed. Uiteindelijk heb ik toch nog 10-15 minuten met Sjoerd Sjoerdsma kunnen socializen. Leuke bijkomstigheid, ik ken zijn zus vocalist/componist Margriet Sjoerdsma! Kleine wereld toch!

Begin juni heb ik een bezoekje gebracht aan de Eerste Kamer, georganiseerd door D66 landelijk. Daar heb ik in de banken van D66 plaats kunnen nemen en kennis gemaakt met fractievoorzitter Annelien Bredenoord en een van de senatoren, Petra Stienen, ook bekend van het programma “Het mooiste meisje van de klas”. Guess what. Ik ken Petra uit mijn studententijd in Leiden. Zij deed Arabisch en ik Indonesisch/Javaans. Alweer die kleine wereld. Leuk toch! Ik vind het geweldig.

Nu terug naar de lokale politiek. Direct na de Gemeenteraadsverkiezingen van maart 2022 volgde een evaluatie binnenskamers. Een van de conclusies was dat D66 Vijfheerenlanden niet zo bekend is in Leerdam, de plaats waar ik sinds november 2021 weer woon, in de stad van mijn jeugd. Dat betekent dat we aan onze zichtbaarheid moeten werken. Met mensen, met inwoners praten, de straat op, was de conlcusie.
Voor mij als derde generatie Molukkers in Nederland, betekende dat een hernieuwde kennismaking met de mensen uit de Molukse wijk in Leerdam, waar ik ben opgegroeid. Tijdens de campagne, dat wil zeggen tijdens het flyeren in Leerdam, kwam ik iemand uit de Molukse gemeenschap tegen. We raakten aan de praat over Molukse ouderen en hoe belangrijk bewegen is voor deze ouderen. De link naar ‘wandelen’ was snel gelegd. Ik moest natuurlijk denken aan het erfgoed van wijlen mijn vader, die in 1965 Wandelsportvereniging Jong Ambon oprichtte, en tot 1990 jaarlijks deelnam aan de Glasstadmars (ook aan andere marsen buiten Leerdam). Ik heb me inmiddels aangesloten bij de Werkgroep Molukse Ouderen en sinds april 2022 wandelen we elke maandagochtend. Tijdens deze wandelingen wordt veel gepraat, gelachen en nog meer gepraat. Ik maak ook foto’s tijdens deze wandelingen. De werkgroep is op de hoogte dat ik deze foto’s maak en ze vervolgens deel op de social media.

Ik praat ook met andere inwoners (lees: niet-Molukkers) uit Leerdam. Niet op afspraak. Meer spontaan. Ik kom mijn gesprekspartners ‘gewoon’ tegen in de stad, in het centrum, waar ik vaak ben, immers, ik woon in het centrum van Leerdam. Ook van deze gesprekken maak ik een fotografisch verslag.
Zo werk ik aan mijn persoonlijke zichtbaarheid en tegelijkertijd aan de zichtbaarheid van D66 Vijfheerenlanden in Leerdam. Dit probeer ik door te trekken naar de social media, door mijn gesprekken in woord en beeld te plaatsen op Facebook, Twitter en Instagram. Om de content terug te vinden, maak ik gebruik van een hashtag. Als je actief bent op de social media, dan kom je bij mijn posts deze zin (met hashtag) tegen:
#ingesprekmet is een initiatief van D66 Vijfheerenlanden

Tenslotte: Gemeente Vijfheerenlanden is natuurlijk meer dan alleen Leerdam. In mijn eerste jaar als commissielid en als brugklasser in de politieke school, focus ik mij op Leerdam. Ik ben van plan om in mijn tweede jaar (en volgende jaren) mijn zichtbaarheid uit te breiden naar de andere kernen van de gemeente Vijfheerenlanden. Hoe, dat weet ik nog niet. Ik sta open voor suggesties!

Graag wil ik jullie in inkijkje geven in hoe de eerste maanden voor mij als raadslid van de gemeente Vijfheerenlanden eruit hebben gezien. Na de verkiezingsuitslag nam ik samen met Klaas en Jaap al snel een plekje in de raad en heb ik de afgelopen maanden al enorm veel geleerd. De politiek heeft de afgelopen tijd niet stilgezeten en als nieuw raadslid weet ik steeds beter mijn wegen te vinden binnen de gemeente.

Tijdens de eerste weken na de verkiezingsuitslag leerde ik in een korte tijd veel mensen achter de partijen beter kennen. Hierin zie je dat we allemaal met eenzelfde ambitie in de raad zitten; om de gemeente een mooiere plek te maken. Ondanks dat de invulling hiervan verschillend is, voelt het wel alsof we een team zijn.
Ik vind het heel tof om te zien hoe we met z’n allen voor dezelfde uitdaging staan. Wat ik vooral leuk vind is dat er veel jonge raad- en commissieleden actief zijn binnen de gemeente.
Tijdens de verkiezingen maar ook daarna trokken we vaak naar elkaar toe. We blazen nieuwe energie in de gemeenteraad en ik heb het gevoel dat we de stem van de jonge generatie goed laten horen.

Ik heb mijn eerste motie mogen indienen en daarbij ook een maiden speech mogen geven over een onderwerp dat ik persoonlijk heel belangrijk vind. De motie ging over de diversiteit van het nieuwe college waarin de naam Vijfheerenlanden wel erg letterlijk werd genomen door vijf mannen te installeren als wethouder. Als jonge vrouw vind ik dat dat echt niet meer van deze tijd is en dat we hier kritisch op moeten zijn. Een van de redenen waarom ik me verkiesbaar stel en plaatsneem in de gemeenteraad is omdat ik vind dat iedereen zich vertegenwoordigd moet voelen. Ik hoop daarmee ook dat ik dus voor dat ene meisje een rolmodel mag zijn en haar mag inspireren. De eerste keer spreken tijdens de raadsvergadering en dan direct over dit onderwerp voelde daarom als grote eer en de reacties online en van mensen persoonlijk voelen als erkenning.

Ik hoop jullie de aankomende jaren vaker bij te praten over wat er zicht afspeelt binnen de gemeente en waar ik me zoal druk om maak. Wil jij meer weten over wat waar ik me zoal mee bezig houd binnen de Vijfheerenlanden, voel je dan vrij om mij even berichtje te sturen.