Democratie en fatsoenlijk bestuur

We leven in een tijd waarin de president van de Verenigde Staten militaire eenheden op pad stuurt om mensen op te pakken en in kampen weg te stoppen. Ook geboren Amerikanen worden opgepakt. Miljonairs worden fors rijker, zorg onbetaalbaar, politieke tegenstanders geïntimideerd. De president juicht zichzelf als Superman toe op sociale media. Een deel van zijn kiezers juicht mee, meegesleept door rechts-populistische retoriek. Een groeiende groep Amerikanen hunkert naar de terugkeer van fatsoenlijk bestuur. Blijkbaar waardeer je wat je had, het meest nadat het is verdwenen.
Ook in Nederland hebben we nu ervaring met rechts-populisme. Ik hou dat kort, omdat ik emoties heb bij de rol van de landelijke VVD. Vier rechtse partijen kozen steeds voor maximaal gedoe over vrijwel alles, zonder werkende oplossingen te realiseren. Ons land was in de ban van bestuurlijke onkunde en kortzichtigheid, verpakt in politieke marketing en oneliners. Het heeft ons land vooral verdeeldheid en frustraties gebracht.
In Utrechtse Heuvelrug kiezen de meeste politieke partijen wél voor effectief samenwerken, voor resultaten boeken.

Zo werden hier de financiën op orde gebracht, is het bouwen van nieuwe schoolgebouwen weer in gang gezet en wordt in onze dorpen geïnvesteerd in sportvelden en speelplaatsen. Met de verkiezingen in zicht zou ik kunnen roepen dat dankzij D66 de sporthal in Amerongen wordt gerenoveerd, maar de eerlijke waarheid is dat de gemeenteraad daar bijna unaniem voor heeft gekozen. De koppen bij elkaar steken, de feiten op rij zetten en samen een degelijk besluit nemen. Dat is wat D66-kiezers van onze partij verwachten. 
Juist door partijen die effectief samenwerken, realiseert onze gemeente een forse verduurzaming, ook voor onze scholen en sportverenigingen. Er komen weer vaker bomen bij in onze straten. We kozen als raad voor het afschaffen van de hondenbelasting en een aantal keren voor lagere belastingen. Omdat we voorzichtig met belastinggeld omgaan en weten dat inwoners liever niet teveel betalen. 

Onderlinge politieke verschillen zijn er echt wel, maar we vergroten die niet. We zoeken op de Heuvelrug de samenwerking, waarbij ieder dorp en ieder mens telt. We zien elkaar. Volgens mij past dat bij democratie en fatsoenlijk bestuur. Laten we daar zuinig op zijn.

Deze column verscheen eerder deze zomer in de lokale krant ‘Nieuwsblad De Kaap / De Stichtse’ van uitgeverij BDU Media.