Mantelzorg en de lokale politiek

Allereerst de gebrekkige ketensamenwerking bij de zorg aan huis. Mijn broer en zijn vrouw waren veel tijd en energie kwijt aan al het geregel en afstemming. Hij moest bijvoorbeeld vaak met de brandweer uit zijn appartement gehaald worden, omdat hij het laatste half jaar halfzijdig verlamd was. Het ziekenhuis liet hem gerust twee keer in de week komen en was niet in staat afspraken en behandelingen te combineren op 1 dag. De zogenaamde transmurale zorgbrug werkte slecht. Ook de huisarts kreeg informatie niet of te laat door. Veel lieve mensen maar de systemen werkten niet. Het is toch van de zotte dat het oplossen van het disfunctioneren van de ketensamenwerking aan de patiënt en mantelzorger wordt overgelaten? Zoveel energie en ergernis terwijl je zoveel andere dingen aan je hoofd hebt.

Wat me ook weer opviel is het grote gat waar een mantelzorger in valt na het overlijden van de zorgvrager. Je bent niet alleen in rouw, maar je bent ook je structuur, voldoening en veel vrienden en bezigheden kwijt. Als wethouder had ik destijds weinig oog voor de geestelijke zorg. Ondersteuning na het overlijden van een partner (sowieso een van de invloedrijkste gebeurtenissen in een leven) zou in de zorgverzekeringswet of Wmo moeten komen. Het Humanistisch Verbond voert momenteel actie voor “Geestelijke zorg voor iedereen“. Voor 50 plussers bestaat dit al via de Centra voor Levensvragen. Deze zomer schreef ik namens de Raad van Ouderen het advies “Mantelzorg voor en door ouderen”. Download hele artikel hier. Ik hoop dat zowel de zorgverzekeraars als overheden de adviezen opvolgen. We moeten de zorgvrager en mantelzorger meer centraal stellen in de professionele zorg en de mantelzorg beter verdelen. Daarnaast moeten de administratieve lasten verminderen en de vergoedingen en verlofregelingen verbeteren. Alleen zo verbeteren we de condities voor mantelzorgers en zullen meer mensen dit langer kunnen volhouden.

In deze donkere maanden, met zoveel grote zorgen in de wereld, is verbinding met alle dierbaren heel belangrijk. Koester het en vergeet de mensen in je buurt niet die er alleen voor staan. Alleen samen zorgen we voor warmte en nieuwe perspectieven in het komende jaar. Uiteindelijk ligt het geluk niet in de grote dingen, maar in de kleine dingen met elkaar.

Met hartelijke groet,

Elisabeth van Oostrum
voorzitter D66 Utrechtse Heuvelrug & Rhenen