Routezaterdag: Krijgsmacht – nut of noodzaak?

D(66)-day 1 oktober 2022 om H-hour 9:00 op Utrecht centraal begint onze operatie. Missie: de Nederlandse Krijgsmacht beter doorgronden en diens rol aan de grenzen van onze Democratie. Toen we dit thema kozen begin van 2022, hadden we geen idee dat enkele weken later een invasie van een Europees buurland zou plaatsvinden. Het belang van samenwerking in de NATO en van defensie tussen landen, werd niet meer een vraagstuk van waarom – maar van hoe, en daar verdiepen we ons vandaag in.

We gaan richten het oosten, de bossen in. Daar waar de burger ophoudt en de militair begint. Aankomst bij het Vuursteun Commandom bij ‘t Harde en de screening met beveiligers door. Bij het uitstappen worden we vriendelijk onthaald door een sergeant majoor, die ons meeneemt voor koffie, thee en gebak in de officierscantine. Krijgen alle rekruten zo’n warm onthaal?

Als iedereen er is start de briefing en heet kol. Michel Roelen ons welkom, de commandant van het Vuursteun Commando. Al snel komen we er achter dat hiermee de artillerie werd bedoeld, vanuit deze eenheid wordt heel defensie hiervan voorzien. We krijgen een speedrun door de samenstelling van onze krijgsmacht in relatie totInternationaal defensiebeleid en recente ontwikkelingen. Zo blijkt de oorlog in de Oekraïne een echte artillerie oorlog – op lange afstanden op elkaar schieten waarbij de Russen een minder precieze aanpak kennen dan de Europese eenheden.  Samen met kol. Remco van Ingen (hoofd directie training & operaties) verschuift de focus naar de Europese samenwerking. Hoe Nederland samen met bondgenoot Duitsland pioniert in het combineren van bataljons om een sterker front vormen. Maar ook de uitdagingen die er bij komen kijken om Europees en binnen de NATO tussen alle (bedrijfs)culturen echt goed met elkaar op te trekken. Ook herkenbaar voor de internationale kantoor yup en veel sympathie wordt ervaren. 

We gaan in groepjes uiteen om te werken aan dit transitie-dilemma en als +40 Routers met allemaal een andere achtergrond, hopelijk een innovatieve blik  te bieden op mogelijke verbeter kansen. De gemene deler door alle pitches heen was: definieer transitiedoelen op de horizon, wees concreet over de huidige pijnpunten en bij alle natuurlijke momenten in het nu vraag dan af – kom ik dichter bij het raken van dat doel? Dat was natuurlijk muziek in de oren voor onze artilleristen. Bij de borrel achteraf begrepen we wel wat schotten voor open doel gemist te hebben:   afwijkende salarissen tussen manschappen over de landen en bureaucratische regels die een kantine delen verboden maken maken inzichtelijk dat er veel praktische punten bij komen kijken. 

Na een heerlijk en goed verzorgde vegetarische lunch in het zonnetje (ja, ook Defensie werkt aan verduurzaming), gaan we de bus in naar de Ltkol Tonnetkazerna. Niet meer erover kletsen, maar beleven!

De middag besteden we in de simulator om te leren schieten als een militair en de dilemma’s hierbij te ervaren – wie is vriend, wie is vijand – en hoe groot de verantwoordelijkheden zijn. We leerden hoe een (nep!) Colt C7 geweer werkt en hoe je je doel op afstand raakt. Het voelde best echt.. We maken ook kennis met de modernste voertuigen: de Panzerhouwitzer, Fennek en Boxer. Zeer indrukwekkend om erin plaats te nemen en te zien hoe massief en high-tech ze zijn. Na alle enthousiaste en trotse verhalen van de gespecialiseerde militairen die ons door deze middag namen, hebben sommige van ons een carrière switch overwogen en de opties als reservist worden uitgebreid behandeld in de bus terug.

Tot slot was er terug in de officierscantine een afsluitende borrel met alle militairen die ons attent en open te woord hebben gestaan gedurende de dag en hun inzichten met ons deelden. Na de laatste warstories en veel dank aan onze gastheren en vrouwen voor deze dag, moesten we snel naar ons extraction point en terug naar de burgerrij. 

Als dank voor deze zaterdag en inspanning van Defensie heeft Route66 een mooi bedrag gedoneerd aan de stichting OVA ter ondersteuning van onze veteranen.  Speciale dank gaat uit naar Elisabeth van der Steenhoven, stafofficier bij het ministerie van Defensie en Majoor Wiggers, die deze dag voor ons perfect hebben georganiseerd.