Routezaterdag februari’25: Als de bom valt

Het calamiteitenhospitaal is een volledig uitgerust ziekenhuis in de (voormalige) bunker onder het UMC Utrecht. Normaliter is hier geen patiënt te vinden, maar bij een crisis -zoals bijvoorbeeld een treinongeluk of de tramschutter in Utrecht- waarbij acuut een groot aantal ziekenhuisbedden in Nederland nodig zijn, kan de leiding van het calamiteitenhospitaal met 1 druk op de knop een bataljon aan zorgverleners oproepen. Zij laten dan alles uit hun handen vallen en dalen af naar de kelder van het UMC Utrecht om voor deze patiënten te zorgen.

Na onze routezaterdag bij het JFC in Brunssum, waar we geleerd hebben hoe de NAVO zich voorbereidt mocht Europa in oorlog komen, zoomden we deze routezaterdag in op hoe het gesteld is met onze eigen weerbaarheid, in Nederland. Het was erg bijzonder dat we welkom waren in het calamiteitenhospitaal om te zien hoe onze zorg is voorbereid op een scenario waarin er in korte tijd veel gewonden vallen.

De dag begon met een welkomstwoord van het hoofd van het calamiteitenhospitaal, Joris Prinssen, die ons vertelde over de geschiedenis, wanneer het ziekenhuis allemaal open is gesteld en wat er dan precies gebeurt. We sloten zijn verhaal af met een rondleiding. Het hele complex, maar in het bijzonder ook de kamers waar patiënten worden opgevangen, die in het buitenland een besmettelijke ziekte hebben opgelopen, lieten een diepe indruk achter.

Daarna kwam Danny de Vries langs: burgemeester van Oudewater en onderdeel van de veiligheidsregio Utrecht. Hij had een erg interessant verhaal over hoe de veiligheidsregio’s zorgen dat Nederland weerbaarder is in een veranderend geopolitiek klimaat. Een groot deel van de Nederlandse weerbaarheid speelt zich namelijk af op gemeentelijk niveau, die weer samenwerken in veiligheidsregio’s.

De laatste spreker van de dag was Robin Biersma, beleidsadviseur bij VNO-NCW. Zij vertelde ons over de bedreigingen waar het bedrijfsleven dealt én hoe deze partijen kunnen bijdragen aan maatschappelijke en economische weerbaarheid.

Na Robin’s verhaal gingen we aan de slag met NCTV’s serious game van de NCTV gespeeld. We werden in groepen ingedeeld en kregen elk een eigen casus toebedeeld: een ziekenhuis, een transportbedrijf, een gemeente en een supermarkt. Voor elk van deze instellingen dacht een groep na voor welke maatschappelijke gebeurtenissen onze instelling of instantie precies kwetsbaar was en wat we zouden kunnen doen om hun weerbaarheid te vergroten. Onze uitkomsten presenteerden we aan elkaar, waarna we -na een toch best beladen en zwaar thema- de dag afsloten met een gezellige borrel en een heerlijk diner.


Wij willen de sprekers, het ziekenhuis en Joris Prinssen in het bijzonder ontzettend bedanken voor hun interessante verhalen en de fantastische gastvrijheid!