Spijtig
Laten we vooropstellen dat het in de eerste plaats spijtig voor Jacobien zelf is. Het is niet makkelijk om zo’n besluit te nemen en zeker niet als je pas twee jaar onderweg bent. Ondergetekende weet uit ervaring dat het meteen ook een rare tijd is. Anders dan bij een ‘gewone’ baan, zit je van de een op andere dag op de bank. Niet meer dag in dag uit met je mede-inwoners bezig. Geen overleggen meer op maandag met ‘jouw’ ambtenaren en op dinsdag met ‘jouw’ college. Niet meer elke donderdagavond vergadering met de gemeenteraad. Geen werkbezoeken meer aan ondernemingen en instellingen in je eigen gemeente. Niet meer sparren met je collega’s in de regio. Geen dossiers meer waar je lekker je tanden in kunt bijten.
Hoewel…
Op sommige dossiers kun je kennelijk ook je tanden stukbijten. Het Twiske-dossier is er zo eentje gebleken. Al sinds jaar en dag een gevoelig onderwerp, niet alleen voor de politiek maar zeker ook voor veel inwoners van Landsmeer. Onze mooie achtertuin. Aan de ene kant een beschermd natuurgebied waarvoor geld nodig is om het te onderhouden en aan de andere kant een recreatiegebied waar anderen – waaronder festivalgangers – graag komen. Om daar een balans in te vinden heeft de gemeenteraad meerdere keren laten weten dat deze geen voorstander is van méér of grotere festivals, maar gevraagd om te kijken naar festivals die passen bij het gebied.
Geen eenvoudige opdracht voor de portefeuillehouder van Landsmeer om dit te laten landen bij het recreatieschap Twiske-Waterland. De andere gemeenten die meebetalen aan het recreatieschap vinden namelijk dat de inkomsten uit festivals hard nodig zijn. Zo dreigde de wethouder van Purmerend al uit de gemeenschappelijke regeling te stappen als de gemeente Landsmeer haar poot stijf zou houden. Daarbij wordt makkelijk vergeten dat Landsmeer aan de lat staat voor het verlenen van vergunningen, het meewerken aan evenementen en dat er ook een beroep wordt gedaan op onze infrastructuur én inwoners.
Maar daar waar de portefeuillehouder de gemeenteraad tussentijds had moeten bevragen over de voornemens van het recreatieschap en ook het college – als vergunningverlener –, kwam er alleen een plotselinge mededeling op 16 mei jl.: de deelnemende gemeenten hadden (unaniem) besloten om het evenementenbeleid aan te passen en voortaan (onder andere) drie evenementen met maximaal 25.000 bezoekers toe te staan op Landsmeers grondgebied. Tijdens de raadsvergadering van 30 mei is de portefeuillehouder gevraagd hoe dit zo heeft kunnen lopen, maar er kwam helaas geen duidelijk antwoord. Waarschijnlijk omdat dit antwoord er simpelweg niet is.
Het antwoord op de vraag of de gemeenteraad nu voor of tegen dergelijke festivals is, blijft eveneens in het midden. Door het proces zo te lopen, komen we niet meer aan de inhoud toe. Het beleid is een feit.
En dat is – nogmaals – spijtig; voor alle betrokkenen.