Althea: Waarom zit ik in de politiek

Als docente probeerde ik altijd het beste uit mijn leerlingen te halen, rechtvaardig te zijn en iedereen met respect te behandelen. Als deurwaarder me realiserend dat voor hetzelfde geld ik aan de andere kant van de deur had kunnen staan.”

Althea Browne 68 jaar, moeder van twee volwassen zoons en echtgenote.

Werkzaam geweest als docente Engels op diverse scholen,  jurist en laatstelijk als gerechtsdeurwaarder. 

Sinds de jaren 90 van de vorige eeuw na het voltooien van mijn rechtenstudie ben ik lid van D66. Van huis uit heb ik altijd interesse gehad in de politiek. Bij ons thuis werden altijd hele discussies gevoerd. Aangestoken door een studiegenoot ben ik toendertijd lid geworden van D66.

Zoals gezegd de politiek is mij met de paplepel ingegoten. De maatschappij geeft je veel, maar je kunt ook veel van je gekregen talenten gebruiken om iets terug te doen. 

En dat tracht ik dan ook te doen. Mijn drive om te proberen een verschil te maken in positieve zin, is door het werk als deurwaarder alleen maar vergroot. Het kan niet zo zijn dat iemand door pech in het leven, wat een ieder kan overkomen, aan de zijkant komt te staan. Dit heb ik zo vaak gezien. In een “gaaf” land zou dit niet moeten kunnen. Eind 2020 deed zich de mogelijkheid voor weer commssielid te worden. Dit heb ik met beide handen aangegrepen. Ik krijg nu weer de kans om een bijdrage te leveren. Mijn door de jaren opgedane ervaringen in te zetten in het beter maken van de leefwereld van een ander. En wellicht nog belangrijker trachten zorg te dragen dat de wereld beter achtergelaten wordt voor onze kinderen en kleinkinderen.

Onderwerpen die mij na aan het hart liggen zijn gelegen op het gebied van het sociaal domein. Ik ben me ervan bewust dat het bereiken van je doelen niet overnacht verwezenlijkt kan worden. Politiek is vaak een proces van lange adem. Een idee moet rijpen, een ander heeft vaak langer tijd nodig om te hetzelfde te zien als jij. Ik memoreer hierbij dat ik, ten tijde van de kroning van Willem Alexander en er een nationaal cadeau moest komen, tegen een collega deurwaarder opperde dat een kwijtschelding van schulden wellicht een optie zou kunnen zijn. Ik hoor hem nog lachen. Nu zoveel jaar later zijn er al diverse gemeenten waar op de een of andere manier kwijtschelding plaatsvindt. Ik zou zeer tevreden zijn als in Heerenveen ook voor een bepaalde groepering een dergelijke regeling tot stand zou kunnen komen.

Ik zou mezelf als beste kunnen omschrijven als een doorzetter. Ik laat me niet gauw uit het veld slaan. Als docente probeerde ik altijd het beste uit mijn leerlingen te halen en rechtvaardig te zijn. En uiteraard een ieder met respect te behanden. Als deurwaarder me realiserend dat voor hetzelfde geld ik aan de andere kant van de deur had kunnen staan.