Column: De kikker in steeds heter wordend water

Iedere week schrijft een raadslid een column in het DiemerNieuws. In september was Francus weer aan de beurt. Hij schreef over ‘De kikker in steeds heter wordend water‘.

Beeld: DiemerNieuws

Column

De kikker in steeds heter wordend water

U kent het vast wel: het verhaal van de kikker geplaatst in een pan met steeds heter wordend water, die er dan niet meer uit zou springen als het te heet wordt. Gelukkig blijkt dit niet waar te zijn. Echter in onze woonomgeving kan wel hetzelfde gebeuren en daar moeten we met zijn allen waakzaam voor zijn.

We hebben nu nog ruime buitengebieden, zoals Diemerpolder, Diemervijfhoek, Diemerbos en Diemerscheg. Veelal beschermde natuurgebieden die nu zijn aangewezen om natuurgebied te blijven en daarvoor te zorgen. Helaas verstoren de snelwegen, bruggen en treinverbindingen – zeker na de verbreding van de A1 en A9 en de aanleg van de Uylanderbrug – deze natuurgebieden behoorlijk.

Om onze leefomgeving prettig te houden is het belangrijk dat we ons groene buitengebied koesteren en beschermen.

Francus Simonetti

Dit veroorzaakt op dit moment een rommelig beeld en dat kan weer veroorzaken dat deze gebieden niet meer als natuur en open ruimte worden gezien. In een voorgaande raadsperiode in Diemen hebben we gekozen om bijvoorbeeld eventueel verdicht te bouwen in Diemen zodat we onze natuurgebieden kunnen ontzien. Ook is Diemerpolder aangekocht door Diemen met als doel dit een natuurgebied te laten blijven in de toekomst.

Verdere verstedelijking en industrialisatie legt echter druk op deze gebieden. Dus moeten we ervoor zorgen dat het geheugen van ons allen niet verloren gaat en dat we deze gebieden versterken in plaats van verzwakken.

Ik weet dat het heel moeilijk is om nee te zeggen tegen een andere invulling dan natuur en open ruimte, omdat het vaak vanuit een bepaald standpunt heel noodzakelijk kan zijn. Echter om onze leefomgeving prettig te houden is het belangrijk dat we ons groene buitengebied koesteren en beschermen. Zodat we niet opeens merken dat we als een kikker in de pan hebben gezeten en dat ons laatste beetje natuurgebied en open ruimte voor eeuwig is verloren. Wat er was, komt vaak niet meer terug.

Beeld: DiemerNieuws