Terugblik van Joost Drijvers

Er worden tal van besluiten genomen in de raad. Deel uitmakende van de oppositie behoor je helaas tot de minderheid en heb je geregeld het gevoel er voor spek en bonen bij te zitten. Je leest samen met je fractie de stukken, formuleert de standpunten van de fractie en brengt dat ten gehore in raad. Vervolgens wordt je maar al te vaak met een vlak antwoord teruggezet. Het debat ontbreekt vaak en dat wordt gevoeld bij alle oppositiepartijen. Dat is betreurenswaardig. Zo wordt er niet voldoende gedebatteerd, ofschoon de oppositie en dus ook D66 daar wel op aan stuurt.

Kansengelijkheid heeft D66 hoog in het vaandel staan en met reden. Pas als we kansengelijkheid als uitgangspunt hanteren bij alle vraagstukken die ons pad kruisen, komen we als politici tot een goede afweging. Iedereen heeft recht op gelijke kansen en gelijke behandeling. Zodra we hiervan afwijken gaan we groepen marginaliseren, discrimineren of anderzijds benadelen. Kansengelijkheid is geen kwestie van liefdadigheid maar de enige weg naar een eerlijke en veerkrachtige maatschappij waarbij elk talent zijn/haar kansen krijgt en elk individu het recht heeft op zijn/haar eigen keuzes. En dat maakt niet alleen het individu sterker maar ook de maatschappij. Kortom dan zijn we allemaal beter af. En daar sta ik voor want iedereen heeft het recht op zelfontplooiing ongeacht zijn achtergrond, aard, opleiding of afkomst. Door kansengelijkheid als kompas te gebruiken kunnen we op langere termijn wel degelijk de koers veranderen. Daar ben ik van overtuigd.

Soms moeten er keuzes gemaakt worden die moeilijk lijken, maar wat is moeilijk? Ongelijke behandeling heeft de aflopen twee decennia geleid tot de stikstofcrisis, de toeslagenaffaire, de Groningse gascrisis, problemen in de zorg, het afbreken van de sociale woningbouw en een stagnerende woningmarkt, oneerlijke belastingvoordelen voor multinationals, wegkijken bij grote vervuilers, studenten met grote schulden, grote problemen in het onderwijs en een overheid die kraakt in haar voegen. Dat alles veroorzaakt door het heilige geloof in marktwerking van de laatste twee decennia en het vooruitschuiven van grote vraagstukken. De jongere generaties zijn daar de dupe van, daarom moeten we doorpakken. De overheid moet weer de regie voeren. Kansengelijkheid is beter voor ons allemaal, zo moeilijk is dat niet.

Durf te kiezen, kies voor gelijke kansen.