Menu
Beeld: Fotolux Zaltbommel
Ik ben niet passief ingesteld. Als je iets wilt, moet je er voor vechten en je gaat door. Zo ben ik opgevoed wat niet altijd betekent dat je voor de makkelijkste weg kiest. Politiek is niet makkelijk. Het is voor mij alleen wel de enige plek waar ik iets zou kunnen veranderen voor mezelf, mijn gezin, mijn straat en mijn medebewoners.
Ik wil de afstand tussen politiek en inwoner verkleinen. Ik ben een moeder op het schoolplein en een klant van de lokale ondernemer. Gewoon; zoals ieder ander.
Met mijn partij, D66, èn de inwoners wil ik in Zaltbommel de leefbaarheid verbeteren. Prettig wonen, goede voorzieningen op sociaal en cultureel gebied zijn van belang voor ons allemaal. Daarnaast is het belangrijk onze sterke elementen te behouden; natuur en landschap, historie en cultuur, inspireren mij tot inzet en ambitie.
De plek waaraan ik de fijnste herinneringen heb is het Brakelse bos. De rust, de boomgaard, de dijk binnen handbereik, en de prachtige ruïnes. Tijdens mijn verblijf in Brakel vaak opgezocht en met enig verdriet moeten achterlaten. Het stadje Zaltbommel kreeg ik er voor terug waar ik ieder jaar met een gevoel van samenhorigheid Sint Maarten vier. De vele mooi versierde straatjes zoals de Ruyterstraat; Een van de pareltjes van de Bommelse binnenstad.
De gemeente Zaltbommel heeft zoveel meer te bieden dan wij er nu uithalen. We denken steeds op korte termijn en zo verstrijken er jaren terwijl de vitaliteit van de binnenstad achteruit gaat, de afstand tussen Zaltbommel en de dorpen als groter wordt ervaren.
Ik zie kansen om de levendigheid te vergroten maar vooral om de politiek te gaan gebruiken waarvoor het bedoeld is; de samenleving te verbeteren. Laat mensen meedenken, ga geen discussie uit de weg en zoek elkaar op als er belangrijke beslissingen genomen moet worden. De politiek moet uit haar ‘’ivoren toren’’ komen en mensen het gevoel geven dat hun stem daadwerkelijk heeft geteld en wordt geuit in de raadszaal.
Ik BEN geen D66 zeg ik altijd op verjaardagen. Het is simpelweg de partij die het beste bij me aansluit. Er is geen hiërarchie , iedereen is makkelijk benaderbaar en je mag zijn wie je bent. De enorme hoeveelheid ambitieuze mensen, en ja dus ook vrouwen, met het streven voor een betere, groenere gelijke samenleving in onze partij inspireren mij het beter te doen, anders. Inspireren MIJ dat IK een verschil kan maken. Hoe klein ook.
Een boek wat niemand kent denk ik. Het leven van Theo Zwetsloot. Het is een boek wat ik in de 4de klas van de middelbare school heb gekozen en voor mij een wereld van herkenning bleek te zijn. Mijn vader heeft een hoge dwarslaesie en als kind zie je alles en weet je eigenlijk niks. Door dat boek, over die man met een dwarslaesie, kon ik met terugwerkende kracht de complicaties in mijn jeugd en gezin veel meer begrijpen.
Zodra de theaters open waren zijn wij naar de Poorterij gegaan om de cabaret voorstelling van ‘’Niet Schieten’’ te zien. Een geweldig, relatief onbekend , cabaret trio die ik al jaren met veel plezier volg. Ik geniet verder enorm van films, liefst 2 achter elkaar op een avond in de bios. Ook festivals vind ik sinds een aantal jaar geweldig , mits de sfeer ongedwongen is en ik met de juiste mensen ben.