Column Henk Klösters: Fietsen
De kortste dag ligt al weer achter ons en het nieuwe jaar is net begonnen. Met mijn broer fiets ik geregeld een rondje rond de kerk. Het is dan wenselijk dat je zo weinig mogelijk van je fiets af moet en door kunt fietsen. In Vught is dat nog niet het geval. Er is dan wel een grote kerk, maar die is sinds kort niet meer als kerk in functie. We kunnen rondfietsen, maar: of er is een omleiding of het fietspad houdt ineens op. Doorgaande vrijliggende fietspaden zijn in Vught nog spaarzaam. Misschien komt het wel, omdat er eens een wethouder van fietspaden is geweest die daadwerkelijk op de fiets zijn rondje door Vught maakte. Hij stopte onderweg regelmatig en maakte dan met de fiets in de hand een praatje. Op deze wijze waren doorgaande fietspaden toen nog overbodig. De tijden veranderen en een veilig vrij liggend fietspad van het Vughtse centrum naar Vught Zuid komt steeds dichterbij.
Italiaans afval Wat ook veranderd is, is het veilig aanbieden van papier en glas in afvalkratjes. Herhaaldelijk is ons gevraagd om het afval voortaan aan te bieden aan de overkant van de straat in plaats van voor de eigen deur. Ik ben in gevecht geraakt met een van mijn buurtgenoten. Pas was mijn kratje zoekgeraakt. Enkele weken later kwam mijn kratje weer aan de overkant te voorschijn. Nadat de ophaaldienst het kratje met glas had geledigd ben ik naar buiten gerend en heb mijn kratje binnengehaald. Ik bied voortaan mijn afvalstromen aan zonder gebruik te maken van mijn kratje. Mijn restafval gaat vanzelfsprekend wel in de container naar de straat. De afvalverbranders zitten immers om afval verlegen. De overcapaciteit van verbrandingsovens neemt zodanige vormen aan dat afval uit Italië welkom is. Als de burger daar maar beter van wordt en niet alleen het particuliere bedrijfsleven. De verbrandingskosten zijn al zo hoog en maken een essentieel onderdeel uit van de jaarlijkse afvalstoffenheffing. De investeringen in de verbrandingsovens zijn steeds betaald door de aanbiedende burger en niet door het bedrijfsleven. Zij wensten geen risico te nemen en nu zitten wij met de gebakken peren. Om dit te verwerken fietst ik maar weer met mijn broer een rondje om de kerk.
Henk Klösters was van 1994 tot 2006 fractievoorzitter van D66 Vught en nog steeds actief volger van de fractie. Professioneel was hij lang werkzaam in de afvalbranche. Verder was en is hij actief in het Vughtse verenigingsleven, onder meer als voorzitter van Zwaluw VFC.
Italiaans afval Wat ook veranderd is, is het veilig aanbieden van papier en glas in afvalkratjes. Herhaaldelijk is ons gevraagd om het afval voortaan aan te bieden aan de overkant van de straat in plaats van voor de eigen deur. Ik ben in gevecht geraakt met een van mijn buurtgenoten. Pas was mijn kratje zoekgeraakt. Enkele weken later kwam mijn kratje weer aan de overkant te voorschijn. Nadat de ophaaldienst het kratje met glas had geledigd ben ik naar buiten gerend en heb mijn kratje binnengehaald. Ik bied voortaan mijn afvalstromen aan zonder gebruik te maken van mijn kratje. Mijn restafval gaat vanzelfsprekend wel in de container naar de straat. De afvalverbranders zitten immers om afval verlegen. De overcapaciteit van verbrandingsovens neemt zodanige vormen aan dat afval uit Italië welkom is. Als de burger daar maar beter van wordt en niet alleen het particuliere bedrijfsleven. De verbrandingskosten zijn al zo hoog en maken een essentieel onderdeel uit van de jaarlijkse afvalstoffenheffing. De investeringen in de verbrandingsovens zijn steeds betaald door de aanbiedende burger en niet door het bedrijfsleven. Zij wensten geen risico te nemen en nu zitten wij met de gebakken peren. Om dit te verwerken fietst ik maar weer met mijn broer een rondje om de kerk.
Henk Klösters was van 1994 tot 2006 fractievoorzitter van D66 Vught en nog steeds actief volger van de fractie. Professioneel was hij lang werkzaam in de afvalbranche. Verder was en is hij actief in het Vughtse verenigingsleven, onder meer als voorzitter van Zwaluw VFC.