De gemeenteraad
De wetten zijn door de gemeenteraad. De behandeling van de Participatiewet was de laatste in een reeks van drie. De nieuwe Wet Maatschappelijk Ondersteuning (WMO) en Jeugdwet zijn eerder behandeld in de gemeenteraad. Afgelopen maanden is er uitgebreid ingezoomd op de uitdagingen bij de invoering van de nieuwe wetgeving en de vraagstukken waar wij als raadslid mee te maken krijgen. Met de decentralisaties in het sociaal domein lopen we als gemeente vanaf het nieuwe jaar de nodige risico’s. Om die risico’s enigszins te verkleinen zaten we tijdens de raadsbehandeling al regelmatig op de stoel van de wethouder. De vraag ‘wie vervult welke rol’, was soms niet duidelijk. Ik vind het desondanks toch heel belangrijk om hierover in gesprek te blijven met het college.
De wethouder
Onze wethouder Zorg heeft meerdere malen gezegd “we doen ons stinkende best, het gebouw staat in de steigers en het is een groot avontuur” en daar ben ik het mee eens.
De ambtenaren
We komen er niet onderuit dat er voor de uitvoering minder geld beschikbaar is dan voorheen en daar moeten we ook eerlijk over communiceren. We hebben behoeftes gekweekt en daar was tot voor kort genoeg geld voor. De ambtenaren die de intake gesprekken voeren, zullen voortaan meer dan ooit een luisterend oor moeten hebben in plaats van het sec invullen van een aanvraag. Wat had ik graag als raadslid mede aan de keukentafel gezeten. De standaarduitvoering moet vervangen worden door maatwerk. De mens is immers niet standaard.
Huishoudelijke hulp
Het verlenen van huishoudelijke hulp is een antwoord op de hulpbehoevenden die voortaan thuis moeten blijven en niet meer terecht kunnen in verzorgingstehuizen . Doch met de scherpe inschrijvingsprijzen bij de aanbestedingen wordt het niveau van de zorg er niet beter op. Het repeterende karakter van het schoonmaken zal wel lukken doch het goed invullen van de signaalfunctie blijft de vraag. Moet de huishoudelijk hulp alleen maar poetsen? Kan de cliënt ook mee poetsen of zelf de was vouwen? Ramen wassen vervangen voor persoonlijke aandacht aan de cliënt? Wat zou ik me er graag mee willen bemoeien.
De wijkverpleegkundigen
Is huishoudelijke hulp niet voldoende en komt de wijkverpleegkundige in beeld dan verandert de situatie aanzienlijk. Het signaleren van zaken behoort mede tot het takenpakket van de verpleegkundige. Dat begint al bij de ontdekking van bedorven waar in de koelkast. Wat kan men nog zelf doen? De grenzen zijn niet bij iedereen hetzelfde. Het inschatten wat men zoal kan is daarbij heel belangrijk. De verpleegkundige, die vanuit haar hart opereert, kan dit situationeel goed aan voelen en op professionele wijze hierover communiceren. Het blijft echter jammer dat de gebruikelijke afvinklijstjes, van hoger hand opgelegd, nog niet zijn afgeschaft. Bij de verpleegkundige hulp geldt nog steeds als we het op papier maar goed doen dan doen we het goed. Als organisatie kijk je dan minder naar de mens. Wat zou ik hier graag een einde aan willen maken.
De mantelzorgers
Er zijn ouderen die zelfstandig wonen en het liefst zelf alles willen regelen. Men zoekt zelf, indien nodig, particuliere hulp. Situaties dat men leunt op de buren of op de familie die zijn er al heel lang en dat zal steeds vaker gaan gebeuren. Ook een raadslid kan mantelzorger worden. Het mee oprichten van een zorg coöperatie als een burgerinitiatief behoort ook tot zijn mogelijkheden. Ik denk dat ik dat maar ga doen.
Henk Klösters is sinds maart 2014 weer raadslid van D66 Vught. Dat was hij ook al van 1994 tot 2006. Professioneel was hij lang werkzaam in de afvalbranche. Verder was en is hij actief in het Vughtse verenigingsleven, nu onder meer als voorzitter van Zwaluw VFC.
