Als mantelzorger maak ik me druk over het feit dat, met de introductie van de transities in de zorg, het bejaardenhuis is afgeschaft en ik nu als mantelzorger voor mijn tante van 87 de nodige zorgvragen zelf mag oplossen. Hoe moet dat met degene die geen familie in de buurt heeft wonen?
De trippelstoel
Inmiddels een beweegbaar bed in de kamer geplaatst, een ‘sta op stoel’ aangeschaft, de toilet aangepast en een half jaar geleden een trippelstoel geregeld. De verzekering vergoedt deze stoel slechts voor een half jaar. Ondanks al mijn inspanningen mag ze de stoel niet meer houden. De vernieuwde aanvraag is afgewezen en de leverancier van de zorgartikelen heeft negatief geadviseerd aan de zorgverzekeraar. Het therapeutisch verslag werd helaas met de nodige fouten ingediend. Het was daarmee niet moeilijk voor de zorgverzekeraar om het verzoek af te wijzen. Ik heb bezwaar aangetekend, maar ondanks een vriendelijke medewerker die wel wilde helpen, was men onverbiddelijk. De leverancier hoopte op de verkoop van een trippelstoel, kosten € 3.100,- of het verhuren voor € 37,- per week.
Als klap op de vuurpijl haalde men de stoel drie dagen na het verstrijken van de termijn op en stuurde de leverancier prompt een rekening van maar liefst € 33,-. Na menig telefoontje mijnerzijds is het alsnog gelukt om de extra rekening van tafel te krijgen. Tel uit de winst. De markt opgegaan op zoek naar een alternatief en zo uitgekomen bij POM Ubbergen. POM gevraagd om een nieuwe aanvraag in te dienen bij de zorgverzekeraar. Helaas weer afgewezen. De prijs voor de aanschaf van de stoel was inmiddels gedaald naar € 2.100,- Met de versleten pijnlijke heupen is een trippelstoel een uitkomst. POM besluit de stoel te leveren voor €1.500,- , het bedrag dat ze eerder hebben geoffreerd aan de zorgverzekeraar.
Zitkussen
De oude leverancier laat opnieuw van zich horen. Mijn tante heeft eerder een 'zitkussen statisch AD' aangevraagd en vergoed gekregen via de zorgverzekeraar. Er komt een vertegenwoordiger van de leverancier langs om te kijken hoe het gaat met het kussen, wordt het überhaupt wel gebruikt? We worden gevraagd om alsnog een medische verklaring van de behandelend arts bij de leverancier in te dienen. Ik bel de huisarts, hij is er inmiddels aan gewend geraakt dat hij te pas en te onpas aan allerlei instanties bij herhaling een verklaring af moet geven dat mijn tante versleten heupen heeft. Dat gaat ook nooit meer over en wordt alleen maar erger, maar dat weet men blijkbaar niet. Gebeld naar de leverancier, drie keer doorverbonden, twee keer van de lijn afgegooid en tenslotte iemand aan de lijn waar ik mijn beklag kan doen. Een bureaucratische rompslomp voor een kussen van € 33,-. De vraag in deze is wat verdient de leverancier aan een dergelijk kussen? Men stuurt zelfs een vertegenwoordiger op pad. Op deze wijze is en blijft de zorg vreselijk duur.
Ik zit er aan te denken om de staatssecretaris zorg een brief te schrijven met een oproep om hier een eind aan te maken.
Henk Klösters is sinds 2014 weer raadslid van D66 Vught. Dat was hij ook al van 1994 tot 2006. Professioneel was hij lang werkzaam in de afvalbranche. Verder was en is hij actief in het Vughtse verenigingsleven, nu onder meer als voorzitter van Zwaluw VFC.
Note: De naam van mijn tante, de leverancier van de zorg artikelen als die van de zorgverzekeraar zijn bij de schrijver dezes bekend.
