Helaas wordt het startpunt van deze discussie vaak vanuit een negatief frame ingezet: te veel, te risicovol en te weinig voordelen voor de samenleving. Humanitaire overwegingen worden afgezet tegen de noden van de lokale bevolking. Opvang wordt getolereerd zolang niemand er last van heeft, het liefst zo min mogelijk plekken en liever gezinnen dan alleenstaanden. Vanuit dit frame is het moeilijk om een gesprek te voeren over hoe we anders kunnen kijken naar de asielproblematiek. D66Velsen is actief binnen de landelijke werkgroep asiel en migratie en krijgt regelmatig input die tot denken zet. Wat opvalt is dat hier vaker gesproken wordt over het waarom een humane opvang noodzakelijk is. Hieronder een oefening in het beantwoorden van deze vraag voor Velsen. Want hoewel het asielvraagstuk al decennia lang speelt, blijft het een vraagstuk waar we steeds weer opnieuw en met frisse blik naar moeten kijken.
Een andere kijk op asielopvang [een humane kijk?]
De afgelopen periode hebben we in de raad veel gesproken over asielopvang. Bijna alle partijen benadrukken dat we als gemeente een bijdrage zouden moeten leveren aan de asielproblematiek. Dat we dat kunnen, hebben we laten zien met de noodopvang voor 1000 vluchtelingen. Nu duidelijk wordt dat we voor langere periode duurzame oplossing moeten zoeken gaat de discussie minder over het of maar meer over het waar, hoe en hoeveel.
Waarom een humane asielopvang in Velsen?
Wie vlucht en kiest voor een barre tocht met gevaar voor eigen leven en huis en haard achterlaat heeft in het thuisland veel te vrezen: geen veiligheid voor jezelf of familieleden, geen basis voor een toekomst. Het enige wat zij hebben is hun hoop. Hopen dat ze ergens aankomen waar het veilig is en waar ze (tijdelijk) een betere toekomst krijgen of kunnen opbouwen. Het is daarom hun hoop die wij opvangen. En de vraag ligt voor wat we daar mee willen doen? Ondersteunen of negeren?
D66Velsen wil graag ondersteunen. Het maakt voor ons geen verschil uit welk land iemand komt. Een humane opvang begint met het erkennen dat het gaat om medemensen met een levenswens. Mensen met kleine en grote dromen, met een verleden en een wens voor een betere toekomst. Ook al ligt die toekomst uiteindelijk niet voor iedereen in Nederland, wij willen hun dromen niet negeren. Helaas duurt de asielprocedure lang. Een periode waar een ieder hopeloos van zou worden. Dagen en nachten wachten in onzekerheid. Geen vooruitzicht. Dat moet echt anders.
Meer dan 80% van de aanvragen worden uiteindelijk toegewezen. De lange wachttijd is alleen hierom al verloren tijd. Stel dat we in Velsen asielzoekers opvangen en hen direct de mogelijkheid zouden geven actief te worden in onze gemeenschap. Dat we weten wat hun achtergrond is, hun kennis, skills en hun dromen? Zouden we dan meer verbindingen kunnen leggen tussen vluchteling en onze lokale ondernemers, verzorgers, schoolgemeenschappen of verenigingen? De voorbeelden zijn er. Het kan beslist. Dat hebben een aantal ondernemers het afgelopen jaar in Velsen ook al laten zien. In Almere loopt er momenteel een pilot tussen COA en Randstad uitzendbureau. Alles nog kleinschalig en een proef, maar de voordelen zijn al bekend. Meedoen vanaf dag een draagt bij aan een zinvol en humaan migratieproces.
D66Velsen wenst te denken in mogelijkheden. Alleen door met elkaar in contact te komen, elkaars namen te weten en talenten te erkennen zullen we minder krampachtig spreken over asielopvang. Dan kunnen we een gesprek voeren over het hoe, waar en hoeveel vanuit mogelijkheden.
Hoe kunnen we met elkaar in gesprek komen?
Waar komen wensen en vragen bijeen?
Hoeveel talenten kunnen we een kans geven met het vullen van openstaande vacatures binnen onze gemeenschap. En welke eigen initiatieven van asielzoekers zouden er ontplooid worden als we hen vragen hoe ze kunnen bijdragen aan een verrijking van het lokale leven in Velsen?
D66 heeft landelijk een initiatiefnota ingediend ‘Meedoen vanaf dag één’ waarin 10 voorstellen staan voor een kansrijke start voor kansrijke asielzoekers. Wij zien dit graag in Velsen verder uitgewerkt.