Europees landbouwbeleid is volledig ontspoord

Europarlementariër Gerben-Jan Gerbrandy is zeer ontevreden over het voorlopige akkoord dat vandaag is bereikt over het gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB). "In plaats van de regelgeving te verminderen en te vereenvoudigen is er een gedrocht ontstaan. Het GLB was al een soort zevenkoppig monster. Werd er ergens een kop afgehakt dan groeide die op een andere plek weer aan. Het landbouwmonster van de komende zeven jaar is zo complex geworden dat het aantal koppen niet eens meer te tellen is", aldus Gerbrandy. De D66-er vindt het voorlopige akkoord een gemiste kans voor vergroening, vereenvoudiging, liberalisering en innovatie. "Dit was hét moment om het Europese landbouwbeleid grondig te vernieuwen. En weer laat Europa die kans volledig schieten." Geld terug harken Het gemeenschappelijk landbouwbeleid is de grootste subsidiepot van Europa. "De inzet van de lidstaten is nooit geweest het landbouwbeleid effectiever en moderner te maken. De lidstaten waren vanaf het begin alleen maar geïnteresseerd in de vraag hoeveel geld er voor hun eigen boeren zou overblijven. Die houding heeft geleid tot ontelbare uitzonderingen, een ongekende complexiteit, en een beleid waar tussen doelen en middelen geen causaal verband meer bestaat", aldus Gerbrandy. Toch zijn er ook lichtpuntjes te vinden in de nieuwe wetgeving. Dankzij het Parlement worden de beruchte subsidies aan bijvoorbeeld luchthavens en sportverenigingen aan banden gelegd. Klimaat- en natuurcrisis Het nieuwe landbouwbeleid ziet er op papier groener uit dan voorheen, maar wie goed kijkt ziet dat er van de verduurzaming niet veel over blijft. De verplichte vergroeningsmaatregelen zijn volledig uitgekleed en nodeloos ingewikkeld. "Daar komt nog eens bij dat nog moet blijken of de mogelijkheid om twee keer subsidie te krijgen voor dezelfde vergroeningsmaatregel van de baan is. Het ontbreekt aan urgentie om tot een oplossing van de klimaat- en biodiversiteitscrisis te komen", aldus Gerbrandy. "Ook het voldoen aan basale Europese wetgeving voor bijvoorbeeld water is geen voorwaarde meer om subsidies te ontvangen. 'De vervuiler betaalt' wordt in het agrarische subsidiewalhalla dus 'de vervuiler ontvangt'."