Mag het een onsje minder?

Hoe zorg je goed voor mensen zonder dat hun eigen kracht en initiatief ontneemt? Een pittige opgave voor iedere gemeente. Want de vraag is groot en de kosten hoog. De gemeente Soest zoekt het komend jaar naar de rek en reikwijdte van haar taken als het gaat om zorg voor elkaar. 
Daarvoor stelt zij eerst een visie op, waaraan inwoners en partijen zoals Balans, Welzin en Swos een belangrijke bijdrage leveren. Daarna moet die visie worden uitgewerkt naar een plan van aanpak. De fractie van D66 heeft concrete en kritische vragen gesteld over het traject op weg naar die visie. In onze ogen kan het namelijk sneller en goedkoper. Zodat wij eerder concreet aan het werk kunnen volgens die visie. 
Soest heeft namelijk een sterk sociaal netwerk, met zeer bevlogen mensen. Ook zij denken na over het hoe, wat en waarom van hun werk. Waar staan zij voor, wat streven zij na, wat willen ze bereiken binnen welke termijn? Kunnen wij die wijsheid benutten als basis voor de gemeentelijke visie en daarop voortbouwen? Want onze fractie is kritisch op de duur en kosten van het proces om te komen tot een visie.
Ook vinden wij dat participatie geen toverwoord is. Pak dit serieus op en aan. Als je mensen betrekt bij een proces, laat de uitkomst dan ook van meerwaarde zijn. Anders wordt meepraten een hokje dat moet worden afgevinkt, zonder dat het echt effect heeft. 
Onze fractie volgt dan ook op de voet het voorstel dat de wethouder heeft geschreven in de startnotitie. Door het stellen van vragen blijven wij constructief meedenken om te komen tot een werkbare visie op zorg voor elkaar in Soest. En blijven wij sturen op vertrouwen in het werkveld.