Frans Hoekman

“Als landelijk Democraat ben ik een échte D66’er. Ik zit daar aan de progressieve kant van het spectrum. Maar ik ben ook een realist. Beide zaken zijn belangrijk. Je kunt moeilijk duwen als je geen richting aangeeft.  Dan pas kan je kracht zetten.”

“Als ik naar de landelijke politiek kijk zou ik bijvoorbeeld meer inkomens nivellering willen zien. De verdeling van kapitaal en bezit is in onze maatschappij te ongelijk verdeeld en wordt alsmaar schever. Onze kinderen zullen steeds minder de kans krijgen om bezit te vergaren, en daar hoort ook een huis bij. Dat moet wat mij betreft actief belasting beleid op moeten gevoerd worden. Een ander groot onderwerp voor mij is Europa. We moeten vooruit met Europa en niet statisch blijven. Europa werkt politiek verre van perfect en dus zullen we stappen naar voren moeten maken. Juist dan kunnen we grote en grensoverschrijdende zaken aanpakken. Daarnaast ben ik ook een groot voorstander van goed onderwijs voor allen, een schoon milieu (als professional ben ik werkzaam in de duurzame voedingsindustrie) en andere mooie klassieke D66 thema’s. Ook onderschrijf ik de nood voor een goede defensie. Ik heb te lang in Oost-Europa gewoond om de dreiging vanuit het Oosten te kunnen onderschatten.

De andere kant van de politiek is even zo belangrijk als deze grote thema’s, namelijk de plaatselijke politiek. Daar kan je écht verandering in teweeg brengen en veel betekenen voor mensen door partijen bij elkaar brengen, samenwerken en plannen realiseren. Ik vind politieke thema’s in de lokale politiek veel minder belangrijk dan te kijken naar mens en samenleving en daarop te acteren. Wat hebben mensen nodig? Kom je voor elkaar op, steek je een hand naar elkaar uit.

Lokale politiek heeft mijns inziens “trekkers” nodig. Mensen die andere mensen in beweging krijgen het juiste te doen, zich in te zetten voor het collectief, hun clubje, onze omgeving, die zaken, ook voor anderen, mogelijk maken.  Zulke mensen zijn er te weinig. Soms hebben partijen hulp nodig om elkaar te vertrouwen. Soms heeft iemand hulp nodig om te helpen met een aanvraag, een financiering, een duwtje in de goede richting.

Zo iemand ben ik. Ik ben in vele besturen actief geweest. En met heel veel van deze besturen hebben we zaken in beweging gekregen. We hebben in Oosterbeek een school gebouwd, een clubgebouw neergezet, we hebben we speelplaats gefinancierd. Als voorzitter van Sportpark Hartenstein hebben we met het bestuur een Sportpark gemaakt met actieve clubs, met inspirerende evenementen, door gewoon mensen bij elkaar te brengen. Door te duwen waar het kan en mensen op hun hart aan te spreken. Nu staat er een collectief aan enthousiaste vrijwilligers, sportclubs en organisaties die elk jaar weer vol enthousiasme activiteiten organiseren zonder dat er een cent aan gemeenschapsgeld in gaat. Dat laatste is geen must, maar wel een teken dat ook de verhouding van de burger met de gemeente anders kan. Het gevoel zelf wat te kunnen doen voor de gemeenschap, in plaats van altijd maar te kijken naar een lokale overheid is ook een deel daarvan.

Ik geloof dat een team de optelsom is van de verschillende krachten, competenties en karakters van hun leden. Door samen voor de zaak te staan en samen te duwen kan je een krachtiger stem laten horen en meer in beweging zetten. Dat zie ik in ons team. Ik zou me daar heel graag voor inzetten.

Maar politiek zou politiek niet zijn als ook de grote thema’s hier belangrijk zijn. Een van die thema’s is de verrechtsing van mensen, en de daaruit volgende polarisatie. Niet meer met elkaar willen praten is, denk ik, het grootste euvel van deze tijd. Je moet altijd met partijen, ook ogenschijnlijk de partijen die zou tegen alles zijn, blijven praten. Je zult moeten blijven werken voor hun stem en medewerking. Mensen geloven meer in goede daden dan in grote woorden is mijn overtuiging.
Ik denk dus dat we ons in eerste instantie in de gemeenteraad moeten laten leiden door onze wil veranderingen in beweging te zetten en deze gerealiseerd zien te worden. Daarnaast moeten we ook anders en non conventioneel durven denken. We kunnen burgers helpen door mee te denken. Niet te veel in hokjes of in “het kan niet”. We kunnen in Renkum bijvoorbeeld veel mensen helpen door flexibele woonmogelijkheden te bieden. Bijvoorbeeld door splitsen of aanbouwen/leunen makkelijker te maken. Dat geeft weer jongen gezinnen de kans om hier naartoe te verhuizen. We zullen ook mensen gewoon fysiek bij elkaar moeten brengen. Bijvoorbeeld door asielzoekers veel meer te betrekken in de gemeenschap, Kunstenaars veel meer met het publiek interacteren, ouderen de gelegenheid moeten bieden om meer te bewegen. Dat doen we door mensen te activeren, te enthousiasmeren, door in de gemeente zichtbaar te zijn, bereikbaar te zijn, aanspreekbaar te zijn. Als kind van de gemeenteraad moet je je niet verstoppen omdat je privacy ook belangrijk is, je zult onderdeel moeten zijn van de gemeenschap. Zelf beleven wat anderen beleven.

Ik ben iemand die midden in de gemeenschap staat. Als kunstenaar, in mijn gewone werk, als vader, als hockeyer, als hardloper,  als tennisser, als bestuurder, als echtgenoot, als partijlid, als buurtgenoot, als schaatser, als muzikant en zanger en ik hoop ook als gemeenteraadslid.