Extremer weer, stijging van de zeespiegel, verlies van biodiversiteit en vele andere negatieve gevolgen van klimaatverandering zijn niet meer weg te denken uit het wereld- en landelijke nieuws. Nieuwe innovatieve vormen van duurzame energieopwekking kunnen kansen bieden in de toekomst, maar hier op anticiperen mag geen rem zetten op de huidige opgave waar we voor staan. Energiebesparing, windturbines, zonnepanelen en het inzetten van lokale bedrijven en burgerinitiatieven zijn sleutelwoorden in Hellendoorn. De gemeente moet het gezamenlijke publieke belang van de energietransitie uitdragen. Hellendoorn is daarnaast gebonden om samen met de veertien Twentse gemeenten te komen tot een invulling van de klimaatopgave voor de opwek van grootschalige duurzame elektrische energie en warmte: de Regionale Energiestrategie (RES). De verantwoordelijkheid voor de opgave van de RES is een overheidstaak. Gezamenlijke plannen voor de RES moeten op alle basisvoorwaarden goed scoren om te komen tot een energietransitie die slaagt. Tot nu toe hebben burgerinitiatieven prachtige plannen opgeleverd, waar we als gemeente (met zijn allen) trots op kunnen zijn. Toch zal de gemeente een voortrekkersrol moeten pakken om deze energietransitie te doen slagen, omdat we het zonder verregaande Hellendoornse, Twentse en landelijke samenwerking niet gaan redden. Dit vraagt om coördinatie op een veel grotere schaal dan vrijwilligersinitiatieven kunnen bewerkstelligen. Voor het plaatsen van windturbines is behalve weerstand wel degelijk ook draagvlak. Bij toekomstige energieopgaven moet het plaatsen van windturbines bespreekbaar zijn.
We kunnen de verantwoordelijkheid voor deze opgaven niet over de schutting gooien bij burgers en vrijwilligers. De complexiteit hiervan vraagt om een professionele aanpak met invloed van burgers. Binnen de gemeente Hellendoorn zal er een structuur- en beleidsverandering moeten plaatsvinden om de verwevenheid van deze beleidsterreinen ook binnen de ambtelijke organisatie te borgen. Participatie in duurzame energie kan inwoners weer voor een deel eigenaar maken van hun eigen energievoorziening en levert mogelijkheden voor inwoners om te investeren in een duurzame toekomst. Een bedreiging hierin is de zogenaamde energiearmoede. Kosten voor energie vormen een steeds groter deel van het huishoudboekje. Voor lage inkomens wordt het steeds onmogelijker om dit op te brengen. Huishoudens met vermogen hebben de mogelijkheid om te investeren in energiebesparende maatregelen, huishoudens zonder vermogen kunnen dit niet. Deze ongelijkheid is niet op te lossen met subsidies. De politiek en gemeente hebben een belangrijke rol om dit tegen te gaan. Dit zal één van de grote uitdagingen worden in de energietransitie.