Bijdrage bij de Zomernota 2025

We zien dat het college goed naar de raad geluisterd heeft bij het bepalen van de prioriteiten in het bezuinigingstraject. Toch doet het college zichzelf en de stad tekort door nu een Zomernota te presenteren waarbij alleen de bezuinigingen langs de meetlat van een visie worden gelegd.

Want als je deze Zomernota leest, valt één ding direct op: er wordt geen bewuste, doordachte integrale afweging gemaakt. Het is een technocratisch, ambtelijk stuk: de taak was 30 miljoen bezuinigen, dat is precies wat er wordt gedaan. Maar daarmee ontbreekt het debat over de inhoudelijke koers van de stad. Het kan toch niet zo zijn dat het college geen mening heeft over wat de grootste uitdagingen zijn voor onze stad? Onze inwoners verwachten van ons niet alleen dat we de boekhouding op orde houden; ze verwachten ook politieke keuzes, en terecht!

We zien het als een brede verantwoordelijkheid van de  gehele raad om die enorme opgave van 30 miljoen te dragen. Het is te makkelijk om daarvan te zeggen: college, red u ermee. Maar het is ook te makkelijk om te zeggen: dit jaar doen we een beleidsarme Zomernota. Laten we tenminste de grootste uitdagingen van de stad gezamenlijk aangaan en niet wegkijken voor wat de stad NU nodig heeft.

Een voorbeeld: we weten al jaren dat er minimaal twee sporthallen ontbreken in onze stad. Verenigingen hebben wachtlijsten, kinderen kunnen niet meedoen, en het gebrek aan ruimte raakt direct aan gezondheid, preventie en gelijke kansen van onze inwoners. Het is overduidelijk een maatschappelijk knelpunt. Wij zouden dit dan ook graag opgenomen zien in de Zomernota als knelpunt, maar het college heeft dat niet gedaan en doet voorkomen alsof dat onmogelijk zou zijn.

Maar het wel of niet kiezen voor de bouw van twee sporthallen is een politieke keuze. En om die keuze te betalen, kunnen we besluiten waar we toch gaan bezuinigen uit de geheime lijst van 10 miljoen, we kunnen besluiten dat verhogen van de OZB toch acceptabel is of we kunnen besluiten dat de parkeertarieven wat omhoog kunnen. Niet leuk, maar laten we die keuzes maken. Enschede verdient het dat de gemeente ervoor zorgt dat de voorzieningen in de stad op orde zijn.

Net zoals dat in het verleden werd gezegd dat de ijsbaan niet te redden was, maar dat na aandringen door ons dat toch bleek te kunnen. Dat hebben we samen gedaan. Laten we vanavond samen besluiten om die sporthallen te bouwen. Eerder waren wij het als raad unaniem eens dat deze sporthallen broodnodig zijn. Wij hopen dat we nu ook samen kunnen uitspreken dat dit nog altijd een topprioriteit is. Daarom dienen wij een amendement in om de bouw van twee sporthallen als prioriteit in deze Zomernota op te nemen.

We hadden ook gehoopt dat het college vervolgstappen zou aankondigen rond Kansengelijkheid. Want het behouden van die middelen is nog maar een eerste stap die nodig is om de tweedeling in onze stad aan te pakken. Enschede is nog altijd een stad van twee snelheden. Om dat op te lossen zijn gelijke kansen nodig, maar is het ook tijd voor een vervolgstap: Meer ontmoeting tussen verschillende groepen realiseren, mensen uit hun eigen bubbel laten stappen en werkelijk samen te gaan leven met die ander. Dat helpt niet alleen in de strijd voor kansengelijkheid, maar ook voor meer sociale cohesie. Alleen als mensen elkaar echt gaan ontmoeten en van elkaar gaan leren, kunnen we die tweedeling doorbreken. Hiervoor zouden we een plan moeten maken dat gelijk oploopt met de Nota Kansrijk Enschede. Het college zegt er niks over in de Zomernota, maar ik ben heel benieuwd of het college bereid is die handschoen samen op te pakken.

Een ander punt dat ik wil aanstippen is de duurzaamheidsopgave. Daar lijkt het college vooral vanuit emotie te besturen. Realiseert het college zich dat als het college de gerechtelijke procedures van de provincie zou winnen, ze de windmolens Boekelo in procedeert? Want als ze in de Broekheurne niet mogen, dan is het echt niet zo dat ze er helemaal niet meer gaan komen. Wij zien dat hele procederen dan ook niet zitten. En al helemaal niet nu we ons geld zo hard kunnen gebruiken.

In plaats van het conflict, vragen we het college om toch weer de samenwerking op te zoeken met de provincie. Dat is beter voor het halen van onze doelen, maar het is vooral ook beter voor onze inwoners en het vertrouwen in de politiek.

Ook van de bezuinigingen vinden we nog wel iets. Zo vinden we het zeer onverstandig dat er bezuinigd wordt op Stichting Vizier en op juridische begeleiding voor statushouders. Deze organisaties leveren waardevol werk. Juist in tijden van polarisatie en onzekerheid is het van belang dat we de meest kwetsbaren in onze samenleving ondersteunen. Bovendien gaat dit ons in de toekomst op deze manier alleen maar meer kosten bezorgen. In het geval van statushouders vertraagt het inburgering, doorstromen naar werk, uitstromen van een uitkering en zorgt het voor extra kosten in de bijzondere bijstand. Daarom dienen wij een amendement in met dekking om beide bezuinigingen te schrappen..

Waar wij ook moeite mee hebben zijn de voorgestelde reclamezuilen. Voor 175.000 wil het college de stad lelijk maken. Dat vinden wij een slecht idee. We zullen het amendement van GroenLinks dan ook mede indienen.