Column: Ruzie of gesprek?

Ruzie of gesprek?

‘Politiek’ heeft in Nederland steeds vaker een nare bijsmaak. Politici zijn ruziezoekers en zitten er vooral voor hun eigenbelang. Dat is in elk geval wat veel mensen denken. En niet altijd onterecht, want wie een debat in de Tweede Kamer volgt ziet vaak een uitwisseling van oneliners en beledigingen.

Gelukkig is dat in Diemen niet het geval. Hier praten we in de raad met respect met elkaar. Ook (juist!) als we het niet eens zijn. En mocht er in emotie een keer iets gezegd worden niet in die fijne sfeer past, dan hebben we een voorzitter die de gemoederen snel tot bedaren brengt. Na de gemeenteraadsvergadering wordt er nog even gezellig nagepraat met een hapje en een drankje. Op die manier zorgen we ervoor dat politiek hard is op de inhoud, maar zacht op de persoon.

Ik zie hetzelfde ook in Diemen als dorp. In een wereld waar tegenstellingen steeds verder worden uitvergroot, is het fijn om in een dorp te wonen waar buren nog steeds naar elkaar omkijken. Daarvoor is het belangrijk dan onze inwoners elkaar kunnen ontmoeten en verbinden. Dat kan in de buurt, maar gebeurt ook bij de (sport)vereniging, het lokale koor, de bibliotheek, de kerk, de muziekschool, en ga zo maar door. Deze plekken kunnen bestaan dankzij de tomeloze inzet van vrijwilligers en leden. En soms kan de gemeente helpen, bijvoorbeeld door met een kleine subsidie. Want op deze plekken gebeurt iets magisch. De ontmoetingen en gesprekken hier zorgen voor de verbinding in heel Diemen.

Een dorp als Diemen kan alleen een fijne plek om te wonen blijven als we met elkaar in gesprek blijven. Met een hapje en een drankje. Soms hard op de inhoud, maar altijd zacht op de persoon.